Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2015/14960 E. 2016/657 K. 20.01.2016 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/14960
KARAR NO : 2016/657
KARAR TARİHİ : 20.01.2016

Tebliğname No : 12 – 2014/400122
Mahkemesi : Kahramanmaraş 2. Ağır Ceza Mahkemesi
Tarihi : 10/09/2014
Numarası : 2014/177 – 2014/130
Davacı : Mesut Orçan

Davacı vekilinin 21.11.2011 tarihli dilekçesi ile müvekkili davacının bir suç soruşturması nedeniyle tutuklu kaldığını, yapılan yargılama sonunda üzerine atılı suçtan beraatine hükmedildiğini belirterek 466 sayılı Kanun gereğince maddi ve manevi tazminat istemine ilişkin açılan davanın mahkemece kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili ve davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Tazminat davasının dayanağını oluşturan Edirne 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 2005/29 Esas – 2005/197 Karar sayılı ceza dava dosyasının incelenmesinde; sanığın (davacının) yağma suçundan tutuklu kaldığı ve yapılan yargılama sonunda beraatine hükmedildiği, hükmün temyiz incelemesi sonucu onanmak suretiyle 09.12.2011 tarihinde kesinleştiği, tazminat davasının 21.11.2011 tarihinde işlem tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 466 sayılı Kanun gereğince öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye açıldığı, dava için kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu anlaşılmış, 21.11.2011 olan dava tarihi ile 10.09.2014 olan karar tarihinin gerekçeli karar başlığına yazılmaması mahallinde ilavesi mümkün eksiklik olarak, gerekçeli karar başlığına “Dava” ve “Dava Tarihi” yerine “Suç” ve “Suç Tarihi” yazılması mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım hatası olarak kabul edilmiştir,
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre, davacı vekilinin tüm, davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Dairemizce sonradan benimsenen görüşe göre, 29/05/1957 tarih ve 4-16 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararında belirtildiği üzere, ait olduğu davada hüküm altına alınması gereken vekalet ücreti, yargılama giderleri kapsamında olup bu hak asıl davadan bağımsız olarak dava konusu yapılamayacağından ceza davasında ödenmeyen vekalet ücretinin, maddi tazminat kapsamına dahil edilemeyeceği gözetilmeden, davacı lehine beraat hükmünün verildiği tarihte geçerli Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi gereğince, hükmedilmesi gereken vekalet ücretinin maddi tazminat hesabına dahil edilmesi,
Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün 1. fıkrasının içeriğinin hükümden bütünüyle çıkartılarak yerine 1. fıkra olarak “Davacının davasının kısmen kabulü ile davacının Edirne 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 2005/29 – 197 esas ve karar sayılı dosyasında tutuklu kaldığı 12.01.2005 ile 24.02.2005 tarihleri arasındaki süreler karşılığında takdiren 2.000 TL manevi tazminat ile bilirkişi tarafından hesap olunan toplam 404,90 TL eksik ödenen maaş farkından ibaret maddi tazminatın dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya ÖDENMESİNE,” ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 20.01.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.