YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/1385
KARAR NO : 2015/13887
KARAR TARİHİ : 28.09.2015
Tebliğname No : 12 – 2014/212239
Mahkemesi : Diyarbakır 7. Ağır Ceza Mahkemesi
Tarihi : 11/04/2014
Numarası : 2014/41-2014/8
Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Manevi tazminat miktarı belirlenirken objektif bir kriter olmamakla birlikte, hükmedilecek manevi tazminatın davacının sosyal ve ekonomik durumu, üzerine atılı suçun niteliği, tutuklanmasına neden olan olayın cereyan tarzı, tutuklu kaldığı süre, tazminat davasının kesinleştiği tarihe kadar davacının elde edeceği parasal değer ve benzeri hususlar da gözetilmek suretiyle, hakkaniyet ölçüsünü aşmayacak bir şekilde, hak ve nasafet kurallarına uygun makul bir miktar olarak tayin ve tespiti gerekirken, davacı lehine bu ölçütlere uymayacak miktarda az manevi tazminata hükmolunması temyiz edenin sıfatına göre bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre davalı vekilinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Mahkemece hükmün gerekçesinde doğru olarak davacının tutuklu kaldığı süre için hükme esas alınan bilirkişi raporunda asgari ücretten hesaplanan 2.069,19 TL kazanç kaybının maddi tazminat olarak tayinine karar verildiği halde, hükmün esasını oluşturan kısa kararda ve gerekçeli kararın hüküm fıkrasında ”davacının haksız koruma tedbiri nedeniyle mahrum kaldığı kazanç kaybı olan 2.069,19 TL’nin ve ilgili ilamda hakkında hükmedilmeyen vekalet ücreti olan maddi zararının davacının tutuklandığı tarihten itibaren yasal faiziyle birlikte davalı Hazineden alınıp davacıya ödenmesine” karar verildiğinin belirtilmesi suretiyle karışıklığa neden olunması,
Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün maddi tazminata ilişkin 1
numaralı bendinin hüküm fıkrasından çıkarılarak yerine ”Davacının maddi tazminat talebinin kısmen kabulü ile 2.069,19 TL maddi tazminatın tutuklama tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalı maliye hazinesinden alınarak davacıya verilmesine, davacının fazlaya ilişkin taleplerinin reddine” ibaresinin yazılması suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 28.09.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.