YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/13710
KARAR NO : 2016/5193
KARAR TARİHİ : 29.03.2016

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/1-2-a-b, 62/1, 53, 51. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Katılanın dosya içindeki adli rapor içeriğine göre “duyularından veya organlarından birinin işlevinin yitirilmesine ” neden olacak şekilde yaralandığı sabit olduğu halde TCK’nın 89/1. maddesi gereğince tayin edilen temel cezanın aynı Kanunun 89/3-b maddesi uyarınca bir kat artırılması yerine 89/2-a-b. maddesi gereğince yarı oranında artırılması, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK’nın 61/1. maddesinin (f) bendinde yer alan “kastın yoğunluğu” gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
2-Taksirli suçlarda uygulama olanağı bulunmayan TCK’nın 53. maddesi uyarınca sanık hakkında hak yoksunluğuna hükmolunması,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususlarda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hüküm 1. bendinden “kastın yoğuluğu” ve TCK’nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin 5. bendin hükümden çıkartılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 29.03.2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.