YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/13559
KARAR NO : 2017/466
KARAR TARİHİ : 19.01.2017
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Öldürme
Hüküm : 1-Sanıklar …, …, … hakkında CMK’nın 223/2-a maddesi gereğince beraat,
2-Sanık … hakkında TCK nın 85/1,62/1,53/1 maddeleri ile CMK’nın 231. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılması,
3-Sanık … TCK’nın 85/1,62/1,50/1-a,52/4 maddeleri gereğince mahkumiyet,
Taksirle öldürme suçundan sanık … hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin karar ile sanıklar …, …, …’in beraatlerine, sanık …’in mahkumiyetine ilişkin hükümler sanık … müdafi ile katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Katılan…ın gerekçeli karar başlığında gösterilmemesi mahallinde ilavesi mümkün görülmekle, 29.06.2012 olan suç tarihinin gerekçeli karar başlığında ”01.08.2012” olarak belirtilmesi mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım yanlışlığı olarak görülmekle bozma nedeni yapılmamıştır.
1-Sanık … hakkındaki temyiz isteminin incelenmesinde;
Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının 5271 sayılı CMK’nın 231/12. maddesi uyarınca itiraz kanun yoluna tabi bulunduğu, aynı Kanunun 264. maddesi uyarınca kabul edilebilir bir başvuruda mercide yanılmanın başvuranın hakkını ortadan kaldırmayacağı, yine itiraz merci tarafından itirazın değerlendirildiği nazara alınarak, katılanlar veklinin temyiz isteminin, itiraz mahiyetinde değerlendirilmesi suretiyle CMK’nın 264/2. maddesi uyarınca dosyanın incelenmeksizin mahkemesine iadesinin temini için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE ;
2-Sanıklar …, …, …’in beraatlerine, sanık …’in mahkumiyetine ilişkin hükümlere yönelik temyiz istemlerinin incelenmesine gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre katılanlar vekili ile sanık … müdafinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine ;ancak;
a-Hükmün gerekçe kısmında sanıklar …, …, …’in kusursuz olduğu kabul edildiği halde, hüküm fıkrasında CMK’nın 223/2-c maddesi gereğince sanıkların beraatlerine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi;
b-Sanık … hakkında hükmolunan adli para cezasının taksitlendirilmesi akabinde taksitlerden birinin zamanında ödenmemesi halinde geri kalan kısmının tamamının tahsil edileceği ve ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceği ihtarı yapılması gerekirken, infazı kısıtlar biçimde ” taksitlerden birinin zamanında ödenmemesi halinde geri kalan kısmın tamamının bir defada sanıktan alınmasına ve ödenmeyen adlî para cezasının aynı miktar üzerinden hapse çevrilmesine” karar verilmesi;
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden sanık … hakkındaki hüküm bölümünde yer alan ”taksitlerden birinin zamanında ödenmemesi halinde geri kalan kısmın tamamının bir defada sanıktan alınmasına ve ödenmeyen adlî para cezasının aynı miktar üzerinden HAPSE ÇEVRİLMESİNE” kısmı hükümden çıkarılarak yerine ” TCK’nın 52/4. maddesi gereğince taksitlerden birinin zamanında ödenmemesi halinde geri kalan kısmının tamamının tahsil edileceğinin ve ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin sanığa ihtarına” ibaresinin eklenmesi; beraat eden sanıklar …, …, … hakkındaki hüküm bölümündeki ”sanıkların unsurları oluşmayan üzerlerine atılı suçtan CMK’ nun 223/2-a maddesi uyarınca ayrı ayrı BERAATLERİNE” kısmı hükümden çıkarılarak yerine ”sanıkların kusuru bulunmadığından CMK’nın 223/2-c maddesi gereğince ayrı ayrı beraatlerine” ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve Kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA; 19.01.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
Kararına uygundur F-A
Yazı İşl.Md.