Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2015/12011 E. 2016/1033 K. 01.02.2016 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/12011
KARAR NO : 2016/1033
KARAR TARİHİ : 01.02.2016

Tebliğname No : 12 – 2015/225656
Mahkemesi : Ankara Batı 1. Ağır Ceza Mahkemesi
Tarihi : 05/05/2015
Numarası : 2014/168 – 2015/138
Dava : 466 sayılı Kanun gereğince tazminat

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili ve davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Nesnel bir ölçüt olmamakla birlikte, davacının sosyal ve ekonomik durumu, üzerine atılı suçun niteliği, tutuklanmasına neden olan olayın cereyan tarzı, tutuklu ve hükümlü olarak kaldığı süre ve benzeri hususlar ile tazminat davasının kesinleşeceği tarihe kadar faizi ile birlikte elde edeceği parasal değer dikkate alınıp değerlendirildiğinde, hükmedilen manevi tazminatın hak ve nasafet ilkelerine uygun makul bir miktar olduğunun anlaşılması nedeniyle tebliğnamedeki (2) nolu bozma görüşüne iştirak edilmemiştir.
Bozma ilamına uyularak yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, davalı vekili ve davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Davacının tutuklanarak mahkum olduğu zimmet suçu nedeniyle 29.12.1993 tarihinde bankaya ödemiş olduğu ve yargılamanın yenilenmesi sonucu verilen beraat hükmü üzerine davacıya geri ödenmediği anlaşılan ‘’9.04’’ (9.042.611,00) TL’nin maddi tazminat kapsamında hüküm altına alınması gerektiğinin gözetilmemesi,
2-Dava dilekçesinde, tutuklama tarihinden itibaren faiz talebinde bulunulmasına rağmen, davacı lehine hükmolunan 0,45 TL maddi ve 1.750 TL manevi tazminat için ‘’25.02.1988’’ tarihi yerine, 15.03.1988 tarihinden ve 3,38 TL maddi ve 250 TL manevi tazminat için ‘’30.09.1994’’ tarihi yerine, 15.09.1994 tarihinden itibaren faize hükmedilmesi,
İsabetsiz olup, davacı ve davalı vekillerinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususların aynı Kanunun 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasının 1. ve 3. bentlerinde davacı lehine hükmolunan maddi ve manevi tazminatların faize ilişkin kısmında yer alan “15/03/1988” ibaresinin “25.02.1988” ibaresi ile hüküm fıkrasının 2. ve 4. bentlerinde davacı lehine hükmolunan maddi ve manevi tazminatların faize ilişkin kısmında yer alan ”15/09/1994” ibaresinin “30.09.1994” ibaresi ile değiştirilmesi ve hüküm fıkrasına “Davacının tutuklanarak mahkum olduğu zimmet suçu nedeniyle 29.12.1993 tarihinde bankaya ödemiş olduğu ve yargılamanın yenilenmesi sonucu verilen beraat hükmü üzerine ilgili banka tarafından davacıya geri ödenmediği anlaşılan “9.04” TL’nin 29.12.1993 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalı hazineden alınarak davacıya verilmesine” bendinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 01.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.