Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2015/1113 E. 2015/19351 K. 17.12.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/1113
KARAR NO : 2015/19351
KARAR TARİHİ : 17.12.2015

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık ve müdafii ile katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Hükmün katılanlar vekili tarafından temyiz edilmesinden sonra katılanlar ….’in 27.08.2014 tarihli dilekçeleri ile şikayetten ve temyiz talebinden vazgeçmesi karşısında, bu yönde inceleme yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın ve müdafinin eksik inceleme yapıldığına ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
27.08.2011 günü saat 23:20 sıralarında sanık sürücü ….’ın idaresindeki otomobil ile yerleşim yeri dışında, 7 metre genişliğinde, aydınlatması olmayan, iki yönlü, hafif virajlı ve eğimli, kuru asfalt kaplama yolda,…istikametinden .. istikametine doğru seyir halindeyken, kendi beyanına göre, karşı yön tarafından gelen tırın kendisini sıkıştırması sebebiyle yolun sağına yanaştığı, tırın geçmesinin akabinde kendi şeridine girmek amacıyla aracını sol tarafa fazlaca yönlendirdiği sırada, karşı yönden gelmekte olan ve önündeki tırı sollamak amacıyla karşı yol şeridine çıkmaya çalışan … yönetimindeki araçla kafa kafaya çarpıştıkları olayda, yaralıla… ve…..’in temyiz aşamasında şikayetlerinden vazgeçtikleri de dikkate alınarak, sanığın eyleminin TCK’nın 85/1. maddesinde belirtilen taksirle bir kişinin ölümüne neden olma suçuna dönüşmesi sebebiyle, yeni bir hüküm kurulmasında yasal zorunluluk bulunması,
Kabul ve uygulamaya göre de;
Sanık hakkında hükmolunan uzun süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken, uygulanan kanun maddesinin “TCK’nın 50/4. maddesi atfıyla aynı Kanunun 50/1-a maddesi” yerine, sadece “TCK’nın 50/4. maddesi” olarak gösterilmesi suretiyle CMK’nın 232/6. maddesine aykırı hareket edilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık ve müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 17/12/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.