YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/11082
KARAR NO : 2016/993
KARAR TARİHİ : 01.02.2016
Tebliğname No : 12 – 2015/191026
Mahkemesi : Kozan 2. Asliye Ceza Mahkemesi
Karar Tarihi : 19/09/2013
Numarası : 2013/67 – 2013/36
Suç : Taksirle yaralama
Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılanlar vekilleri tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre; sanık müdafiinin müştekilerin zararlarının giderilmesi yönünden eksik inceleme yapıldığına, erteleme, hükmün açıklanmasının geri bırakılması ve takdiri indirim hükümlerinin uygulanması gerektiğine, katılanlar vekillerinin ise ceza mikarına ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığın idaresindeki minibüs ile çift yönlü yolda seyir halinde iken yolun solunda bulunan stabilize yola girmek için sola manevra yaptığı sırada karşı yönden gelen 05/08/1996 doğumlu katılan O.. Y..’in kullandığı motorsiklete çarpması sonucu O.. Y.. ve motorsikletinde yolcu olarak bulunan kardeşleri 02/09/2001 doğumlu A… Y… ile 13/09/2002 doğumlu M.. Y..’in yaralandığı, sanığın üzerine atılı taksirle yaralama suçu, TCK’nın 89. maddesinde hükme bağlanmış olup aynı maddenin 5. fıkrası gereğince, 1. fıkra kapsamı dışında bulunan bilinçli taksir hali hariç şikayete tabi olduğu, mağdurların velileri olan M.. Y.. ve Ü.. Y..’in hükümden sonra 28.10.2015 havale tarihli dilekçeyle, zararlarının giderilmesi nedeniyle şikayetlerinden vazgeçtiklerini belirttikleri anlaşılmakla; katılan O.. Y..’in şikayetten vazgeçme dilekçesinin verildiği tarihte 18 yaşından büyük olduğuda dikkate alınarak, 18 yaşından küçük bulunan mağdurlar A… Y… ve M.. Y..’in yaralanmalarından dolayı sanığın şikayetten vazgeçmeyi kabul edip etmediğinin tespiti ve bu hususunun mahkemesince değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Kabule göre de;
1.Sanığın 25.12.2012 tarihli duruşmada beraatini talep etmiş olması karşısında; talep kapsamında bulunan 5237 sayılı TCK’nın 50/4. maddesi hükmü uyarınca taksirli suçlardan dolayı hükmedilen hapis cezasının uzun süreli de olsa, diğer koşulların varlığı halinde adli para cezasına çevrilmesinin mümkün olması nedeni ile TCK’nın 50. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağı konusunda değerlendirme yapılmadan karar verilmesi,
2.Taksirli suçlarda TCK’nın 53/1. maddesinde düzenlenen hak yoksunluklarının uygulanamayacağının gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebeblerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 01/02/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.