YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/960
KARAR NO : 2014/9214
KARAR TARİHİ : 15.04.2014
Tebliğname no : 12 – 2013/134023
Mahkemesi : Mardin 2. Ağır Ceza Mahkemesi
Tarihi : 20/02/2013
Numarası : 2012/173 – 2013/39
Dava : Koruma Tedbirleri Nedeniyle Tazminat
Davacı vekilinin 11.09.2012 tarihli dilekçesi ile müvekkili davacının bir suç soruşturması nedeniyle tutuklu kaldığını, yapılan yargılama sonunda üzerine atılı suçtan beraatine hükmedildiğini belirterek CMK’nın 141. ve devamı maddeleri gereğince maddi ve manevi tazminat istemine ilişkin açılan davanın mahkemece kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Tazminat davasının dayanağını oluşturan Şanlıurfa 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 16.03.2012 tarih, 2012/102 Esas – 2012/94 Karar sayılı ceza dava dosyasının incelenmesinden; sanığın (davacının) Uyuşturucu veya uyarıcı madde ticareti yapma veya sağlama suçundan, 12.01.2012 – 16.03.2012 tarihleri arasında tutuklu kaldığı ve yargılama sonunda hakkında beraatine hükmedildiği, hükmün temyiz edilmeksizin 24.03.2012 tarihinde kesinleştiği, tazminat davasının 11.09.2012 tarihinde yetkili ve görevli mahkemeye açıldığı anlaşılmakla,
Yapılan incelemeye, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre, davalı vekilinin davacının kendi kusuru ile tutuklanmasına neden olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Davanın süresinde açılıp açılmadığının belirlenmesi bakımından, tazminat davasının dayanağını oluşturan Şanlıurfa 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 16.03.2012 tarih, 2012/102 Esas – 2012/94 Karar sayılı beraat hükmünün, kesinleşme şerhli örneğinin davacıya tebliğ edilip edilmediği mahal mahkemesinden de sorulmak suretiyle, şüpheye yer vermeyecek şekilde belirlenerek, davanın süresinde açılıp açılmadığının tespit edilmesinden sonra sonucuna göre bir karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
2- Dairemizce yapılan temyiz incelemeleri sırasında aynı konu ve haksız tutuklama nedenine dayalı olarak birden fazla davanın açıldığının tespit edildiğinin anlaşılması karşısında; hazine zararına yol açan mükerrer davalara ilişkin ödemelerin önlenmesinin temini ve kamu kaynaklarının etkili, verimli ve hukuka uygun kullanılması bakımından, aynı konu ve haksız tutuklama nedenine dayalı açılmış dava olup olmadığının ilgili birimlerden sorulup ve Ulusal Yargı Ağı Bilişim Sistemi (UYAP) üzerinden de araştırılarak tespit edilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kabule göre de;
1- Davacının 12.01.2012 – 16.03.2012 tarihleri arasında 64 gün süreyle tutuklu kaldığı, tutuklanmadan önce şoförlük yaptığını iddia eden davacının bu dönem içerisinde maddi zararını vergi kaydı, gelir vergisi beyannamesi gibi resmi bir belgeyle ispatlayamadığı nazara alınıp, davacının vasıfsız bir işçi gibi değerlendirilerek tutuklu kaldığı dönemde geçerli olan net asgari ücret üzerinden kesinti yapmadan hesaplanacak 1.578,24 TL’nin maddi tazminat olarak ödenmesine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde maddi tazminatın fazla hesaplanması,
2- Davacı tarafından açıkça yasal faiz talep edilmemesine karşılık, kabul edilen maddi ve manevi tazminat miktarları için tutuklama tarihinden itibaren yasal faize hükmedilmesi,
3- Tazminat davasına dayanak teşkil eden Şanlıurfa 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 16.03.2012 tarih, 2012/102 Esas – 2012/94 Karar sayılı ceza dava dosyasında, davacı ile ilgili gözaltı tutanakları, tutuklama ve tahliyeye ilişkin müzekkereler ve belgelerinin Yargıtay denetimine olanak verecek şekilde aslı ya da onaylı örneklerinin dosya içine alınmaması,
Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin eksik inceleme ile hüküm kurulduğuna ve hükmedilen tazminat miktarına ilişkin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebeplerden 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 15.04.2014 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.