Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2014/949 E. 2014/7691 K. 27.03.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/949
KARAR NO : 2014/7691
KARAR TARİHİ : 27.03.2014

Tebliğname no : 12 – 2013/134029
Mahkemesi : Adana 9. Ağır Ceza Mahkemesi
Tarihi : 28.02.2013
Numarası : 2012/165-2013/94
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat

Davacının maddi ve manevi tazminat talebinin kısmen kabülüne ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, davalı vekilinin tutuklamanın hukuka aykırı olmadığına, davalı lehine vekalet ücreti tayini gerektiğine ilişkin yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Maddi tazminat talebinin miktar olarak tayininde davacının tutukluluğu süresince uğradığı gerçek zararın tespiti esas olup, bu hususun belirlenmesinde davacının herhangi bir işte çalıştığını belgelemesi halinde bu miktarın esas alınması, çalıştığı işini belgelendirememesi halinde net asgari ücret üzerinden davacının maddi kaybının belirlenmesi gerektiği, dosya kapsamına göre davacının kayıtlı bir işinin bulunmadığının tespit edilmesine rağmen net asgari ücret üzerinden davacının zararı hesaplanırken neye göre hesaplandığı da anlaşılamayan asgari geçim indiriminin de bu miktara eklenmesi suretiyle davacı lehine fazla maddi tazminata hükmedilmesi,
2- Nesnel bir ölçüt olmamakla birlikte, hükmedilecek manevi tazminatın davacının sosyal ve ekonomik durumu, üzerine atılı suçun niteliği, tutuklanmasına neden olan olayın cereyan tarzı, tutuklu kaldığı süre ve benzeri hususlar da gözetilmek suretiyle, hak ve nesafet kurallarına uygun makul bir miktar olarak tayin ve tespiti gerekirken, davacı lehine bu ölçütlere uymayacak miktarda fazla manevi tazminata hükmolunması,
Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA,27/03/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.