Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2014/8833 E. 2014/17698 K. 12.09.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/8833
KARAR NO : 2014/17698
KARAR TARİHİ : 12.09.2014

Tebliğname no : 12 – 2014/12540
Mahkemesi : Turhal(Kapatılan) Sulh Ceza Mahkemesi
Tarihi : 10/09/2013
Numarası : 2012/504 – 2013/334
Suç : Taksirle yaralama

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelendi gereği düşünüldü;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Olay akabinde yapılan ölçümde 1.83 promil alkollü olduğu tespit edilen sanığın idaresindeki otomobille cadde üzerinde seyri sırasında, aynı cadde üzerinde aynı yöne seyreden mağdur H. Ç. idaresindeki motosiklete sağ şeritte çarpması sonucunda, mağdurun kemik kırığı meydana gelecek şekilde yaralandığı olayda; sanığın bilinçli taksirle hareket ettiğinin kabulünde isabetsizlik bulunmadığı, TCK’nın 89/5. maddesine göre, bilinçli taksirle yaralama suçunun soruşturulmasının ve kovuşturulmasının, aynı Kanun’un 89/1. maddesindeki yaralanma hali hariç olmak üzere, şikayete tabi olmadığı, ancak bu suçun şikayete tabi olsun veya olmasın bütün hallerinin CMK’nın 253/1. maddesi gereğince uzlaşmaya tabi olduğu, sanığın ve mağdurun soruşturma safhasında alınan ifadelerinde, uzlaşmak istediklerini beyan etmelerine rağmen, CMK’nın 253. maddesi gereğince uzlaştırma işlemleri gerçekleştirilmeden dava açıldığı, kovuşturma aşamasında da, mağdurun sanıktan şikayetçi olmadığını ve maddi bir zararının bulunmadığını beyan ettiği halde aynı Kanun’un 254. maddesi uyarınca bu eksikliğinin giderilmediği, buna göre; mahkemece CMK’nın uzlaşma başlıklı 253 ve 254. madde hükümleri uygulanmak suretiyle sonucuna göre karar verilmesi gerekirken, uzlaşma işlemleri tamamlanmadan yargılamaya devamla yazılı şekilde hüküm kurulması,
2-TCK’nın 61/2. maddesine aykırı olarak, TCK’nın 22/3. maddesinin aynı Kanun’un 89/1. maddesi gereğince belirlenen temel cezadan sonra uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş olup, sanığın temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 12.09.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.