Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2014/81 E. 2014/22582 K. 12.11.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/81
KARAR NO : 2014/22582
KARAR TARİHİ : 12.11.2014

Tebliğname no : 12 – 2013/346359
Mahkemesi : Antalya 4. Ağır Ceza Mahkemesi
Tarihi : 20/05/2013
Numarası : 2012/344 – 2013/237
Suç : Taksirle öldürme

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay nedeniyle tam kusurlu olan sanık hakkında, temel ceza tayininde, asgari hadden daha fazla uzaklaşmak gerektiğinin gözetilmemesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Olay günü, gündüz, saat 16:00 sıralarında, sanık, idaresindeki kamyonla, meskun mahal dışında, Korkuteli-Antalya istikametinde, bölünmüş-tek yönlü yolda seyir halindeyken, ıslak zeminde virajı alamayarak beton korkuluklara çarpması sonucu, kamyonda bulunan yolculardan 1 kişinin öldüğü, katılan G.. A..’in ise nitelikli olarak yaralandığı olayda, sanık her ne kadar tam kusurlu ise de, hükümden sonra 10.11.2014 havale tarihli dilekçeyle katılanlar vekilinin şikayetinden vazgeçtiğinin ve dilekçe ekindeki protokolden katılanların zararlarının giderildiğinin anlaşılması karşısında, sanığın eyleminin TCK’nın 85/1. maddesine temas eden suça dönüşmesi,
2- TCK’nın 50/4. maddesi hükmü uyarınca taksirli suçlardan dolayı hükmedilen hapis cezasının uzun süreli de olsa, diğer koşulların varlığı halinde adli para cezasına çevrilebileceği, “duruşmalardaki iyi hali lehine kabul edilerek” hakkında TCK’nın 62. maddesi uygulanan ve sunulan protokol gereği ölenin yakınları ile yaralanan mağdurun bütün zararlarını gideren sanık hakkında, tayin edilen hapis cezasının TCK’nın 50/1-a maddesi gereğince paraya çevrilmesinin değerlendirilmesi gerektiği;
Bozmayı gerektirmiş olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 12.11.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.