YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/785
KARAR NO : 2014/9869
KARAR TARİHİ : 22.04.2014
Tebliğname no : 12 – 2013/113999
Mahkemesi : Diyarbakır 1. Ağır Ceza Mahkemesi
Tarihi : 20/02/2013
Numarası : 2012/278 – 2013/77
Dava : Koruma Tedbirleri Nedeniyle Tazminat
Davacı vekilinin 21.05.2012 tarihli dilekçesi ile müvekkili davacının bir suç soruşturması nedeniyle sahibi bulunduğu araca el konulduğunu, yapılan yargılama sonunda aracın iadesine hükmedildiğini belirterek CMK’nın 141. ve devamı maddeleri gereğince maddi ve manevi tazminat istemine ilişkin açılan davanın mahkemece kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Tazminat davasının dayanağı olan Gevaş Asliye Ceza Mahkemesinin, 2011/267 Esas – 2011/212 Karar sayılı ceza dava dosyasının incelenmesinde; malen sorumlunun (davacının) sahibi olduğu otobüse Bandrolsüz sigarayı ticari kasıtla nakletmek suçundan, 18.08.2011 – 12.12.2011 tarihleri arasında el konulduğu, yargılama sonunda aracın iadesine hükmedildiği, hükmün temyiz edilmeksizin 07.02.2012 tarihinde kesinleştiği, tazminat davasının 21.05.2012 tarihinde, CMK’nın 142/1. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye açıldığı anlaşılmış,
Yapılan incelemeye, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, incelenen dosya kapsamına göre, davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Davacının, sahibi olduğu şirketin aracına haksız yere el konulmasından dolayı 5271 sayılı CMK’nın 141. ve devamı maddeleri gereğince tazminat talebinde bulunduğu, davaya dayanak teşkil eden Gevaş Asliye Ceza Mahkemesinin, 2011/267 Esas – 2011/212 Karar sayılı dosyasında, davacının aracına habersiz şekilde bandrolsüz sigara yerleştiren ve otobüste muavin olarak çalışan sanık Hamdullah Yolbir’in 4733 sayılı Kanun hükümleri gereğince mahkumiyetine ve davacıya ait aracın iadesine karar verildiği, bu nedenle davacının el koyma işlemi nedeniyle uğradığını iddia ettiği maddi kaybını aracını kendisinden habersiz şekilde suçta kullanan kişiden Borçlar Kanunundaki sorumluluk kuralları çerçevesinde talep edebileceği nedeniyle davanın 5271 sayılı CMK’nın 223/7 maddesi gereğince reddine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde maddi tazminatın kısmen kabulüne karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebepten 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince, isteme uygun olarak, BOZULMASINA, 22.04.2014 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.