YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/759
KARAR NO : 2014/9866
KARAR TARİHİ : 22.04.2014
Tebliğname no : 12 – 2013/114962
Mahkemesi : Rize Ağır Ceza Mahkemesi
Tarihi : 10/01/2013
Numarası : 2012/123 – 2013/7
DAVA : Koruma Tedbirleri Nedeniyle Tazminat
Davacı vekilinin 06.07.2012 tarihli dilekçesi ile müvekkili davacının bir suç soruşturması nedeniyle tutuklu kaldığını, yapılan yargılama sonunda üzerine atılı suçtan beraatine hükmedildiğini belirterek CMK’nın 141. ve devamı maddeleri gereğince maddi ve manevi tazminat istemine ilişkin açılan davanın mahkemece reddine ilişkin hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Yapılan incelemeye, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre, davacı vekilinin eksik incelemeye ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Davacı hakkında, tazminat davasına dayanak teşkil eden Tavşanlı Asliye Ceza Mahkemesinin, 2005/79 Esas – 2008/32 Karar sayılı ceza dava dosyasında yapılan yargılama sonunda beraatine hükmedildiği, hükmün davacı İ.. G.. yönünden temyiz edilmeksizin 16.09.2008 tarihinde kesinleştiği, davacı vekilinin 13.08.2008 tarihli dava dilekçesiyle tazminat davası açtığı, açılan davanın Rize Ağır Ceza Mahkemesi’nce 2008/213 Esas sayılı dosyasında yapılan inceleme sonucunda 09.09.2009 tarihinde beraat hükmü kesinleşmeden dava açılması nedeniyle dava dilekçesinin reddine karar verildiği, bu karara karşı yapılan temyiz başvurusunun Dairemizin 18.10.2012 tarih 2012/22645 Esas – 2012/2243 Karar sayılı ilamıyla dava dilekçesinin reddine dair kararın CMK’nın 142/4. maddesi gereğince itiraza tabi olduğu nedeniyle itiraz merciince karar verilmek üzere dosyanın mahkemesine iadesine karar verildiği, itiraz mercii olan Trabzon Ağır Ceza Mahkemesinin 23.01.2013 tarih, 2013/71 Değişik iş sayılı kararı ile itirazın reddine karar verildiği, davacı vekilinin Rize Ağır Ceza Mahkemesi’nin 2008/213 Esas – 2009/175 Karar sayılı dosyasının temyiz incelemesi sırasında yeniden açtığı tazminat davasının, CMK’nın 142/1. Maddesindeki 1 yıllık sürede açılmadığı gerekçesiyle, süre yönünden reddine karar verildiği anlaşılmış ise de, dosya arasında kesinleşmiş beraat kararının davacı vekiline tebliğ edildiğine dair belgeye de rastlanılmamış olmasına göre, davacının ikinci kez açmak zorunda olduğu davanın ilk açtığı davanın devamı niteliğinde olduğu ve davasını süresinde açtığı kabul edilerek davacı lehine makul miktarda tazminata hükmedilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde davanın reddine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, davacı vekilinin davanın süresinde açıldığına ilişkin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebepten 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince, isteme uygun olarak, BOZULMASINA, 22.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.