YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/7387
KARAR NO : 2014/25584
KARAR TARİHİ : 15.12.2014
Tebliğname No : 12 – 2013/311890
Mahkemesi : Kahramanmaraş 2.Asliye Ceza Mahkemesi
Tarihi : 11/06/2013
Numarası : 2013/53- 2013/328
Suç : Taksirle yaralama, Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Taksirle yaralama ve trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçlarından sanığın mahkumiyetine ilişkin hükümler, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın, sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1)Mahkemece sanığın üzerine atılı trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan mahkumiyetine karar verilmiş ise de, yaralama ile sonuçlanan olaydan sonra yapılan ölçümde 118 promil alkollü olup güvenli sürüş yeteneğine sahip olmadığı ve dolayısıyla atılı trafik güvenliğini tehlikeye sokma ve taksirle yaralama suçlarının oluştuğunun kabulünde bir isabetsizlik bulunmadığı, ancak bir fiil ile birden fazla farklı suçun oluşmasına neden olan sanığın atılı suçun zarar suçu niteliğinde olduğu da değerlendirilerek taksirle yaralama suçundan cezalandırılması ile yetinilmesi gerektiği gözetilmeden, ayrıca trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan da mahkumiyetine karar verilmesi,
2) Sanığın asli kusurla sebebiyet verdiği kaza sonucu yaralanan F.. B..’ın basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaralandığı ve yargılama aşamasında sanık hakkındaki şikayetinden vazgeçtiği, sanığın şikayetten vazgeçmeyi kabul ettiği, TCK’nın 89/5. maddesi gereğince bilinçli taksirle işlenmiş olsa bile TCK’nın 89/1 maddesi kapsamındaki yaralanmaların takibinin şikayete tabi olduğu, sanığın eyleminin bir bütün halinde TCK’nın 89/1, 22/3, 2-b maddeleri kapsamında olduğu gözetilmeden yazılı şekilde hüküm tesisi,
Kabule göre de; taksirli suçlarda TCK’nın 53. maddesi gereğince hak yoksunluğuna hükmedilemeyeceğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca, hükmün isteme uygun olarak BOZULMASINA, 15/12/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.