Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2014/727 E. 2014/26570 K. 24.12.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/727
KARAR NO : 2014/26570
KARAR TARİHİ : 24.12.2014

Tebliğname no : 12 – 2013/115541
Mahkemesi : Çay Asliye Ceza Mahkemesi
Tarihi : 24/01/2013
Numarası : 2012/304 – 2013/17
Suç : 2863 sayılı Kanuna aykırılık

2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre katılan vekilinin, sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Suç tarihinde, Çay İlçe Jandarma Komutanlığı görevlileri tarafından yapılan denetimler sırasında, sanığın, Konya Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kurulu’nun 22/06/1992 gün, 1359 sayılı kararı ile 1. derece doğal sit alanı olarak tescil edilen sınırlar dahilinde yer alan Sultandağı ilçesi, Eber köyü kıyısından kestiği 200 bağ kamışı, traktörünün arkasında bulunan römorka yükleyip götürürken yakalanması üzerine açılan kamu davası ile ilgili olarak, sanığın dosya kapsamında mevcut savunmalarında, bahse konu yerin sit alanı olduğunu ve buradan kamış kesmenin suç olduğunu bilmediğini beyan etmesine karşın, suça konu bölgenin, sit alanı olarak tescil edildiğinin 2010 yılında taşınmazın bulunduğu köyde ilan edilmesi, Eber gölü ve çevresinin bu vasfının herkes tarafından bilinmesi mutat yerlerden olması, kaldı ki, müdahalede bulunulan taşınmazın hazineye ait olması sebebiyle, eylemin hukuka uygun bir zeminde gerçekleşmediği, bu kapsamda sanığın bahse konu yerin sit alanı vasfında olduğunu bildiğinin kabulünde zorunluluk bulunduğu, dosya kapsamında mevcut Afyonkarahisar Çevre ve Şehircilik Müdürlüğü’nün 01/08/2012 havale tarihli yazısı ile mahallinde yapılan keşif sonrasında ziraat ve çevre mühendisleri tarafından düzenlenen 08/10/2012 tarihli rapor dikkate alındığında, suça konu yerden Koruma Kurulu tarafından verilecek izne istinaden belirli zamanlarda ve öngörülen miktarda kamış kesilebileceğinin anlaşılması ile sit alanına geri dönüşümü mümkün olmayacak derecede zarar verildiğine ilişkin herhangi bir tespitte bulunulmaması karşısında, sanığın 200 bağ kamış keserek, 1. derece doğal sit alanında bulunan araziye 2863 sayılı Kanun’un 9. maddesi kapsamında fiziki müdahalede bulunduğu ve bu şekilde aynı Kanun’un 6498 sayılı Kanun ile değişik 65/1-2, değişiklik öncesi 65/b maddesinde düzenlenen suçu işlediği tüm dosya kapsamı ile sabit olduğu gözetilmeksizin, beraatine ilişkin yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 24/12/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.