YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/7239
KARAR NO : 2014/23598
KARAR TARİHİ : 24.11.2014
Tebliğname No : 12 – 2013/318564
Mahkemesi : İstanbul 33. Sulh Ceza Mahkemesi
Tarihi : 28/05/2013
Numarası : 2012/405-2013/625
Suç : Özel hayatın gizliliğini ihlal
Özel hayatın gizliliğini ihlal suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık müdafiinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında 17.09.2012 tarihinde düzenlenen iddianamede, aynı firmada temizlik işçisi olarak çalışan sanık ve mağdurenin, olay günü bir iş merkezinde temizlik yaptıkları sırada, sanığın, mağdureye yaklaşıp, kamera sistemi çalışır vaziyetteki cep telefonunun yönünü, mağdurenin etek altına odaklayarak, onun bilgisi ve rızası dışında, fiziksel mahremiyetini içeren görüntülerini kaydetmek suretiyle TCK’nın 134/1. maddesindeki özel hayatın gizliliğini ihlal suçunu işlediği iddiasıyla Asliye Ceza Mahkemesine dava açıldığı olayda,
Sanığın üzerine atılı TCK’nın 134/1. maddesinde düzenlenen özel hayatın gizliliğini ihlal suçu için, suç tarihinden sonra, 05.07.2012 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması ve Basın Yayın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanunun 81. maddesi ile yapılan değişiklikle “bir yıldan üç yıla kadar hapis cezası” öngörülmüş olup, hapis cezasının üst sınırı itibariyle davaya bakma görevinin 5235 sayılı Kanunun 11. maddesi uyarınca Asliye Ceza Mahkemesine ait bulunduğu gözetilmeden, İstanbul 50. Asliye Ceza Mahkemesinin 04.10.2012 tarih, 2012/1064 esas, 2012/1582 sayılı görevsizlik kararının kesinleşmesini müteakip, dosyanın gönderildiği İstanbul 33. Sulh Ceza Mahkemesince görevsizlik kararı verilmesi yerine, yargılamaya devamla yazılı şekilde mahkumiyet hükmü kurulması,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince, hükmün isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 24.11.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.