YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/7034
KARAR NO : 2014/25640
KARAR TARİHİ : 15.12.2014
Tebliğname no : 12 – 2013/315452
Mahkemesi : Ankara 5. Ağır Ceza Mahkemesi
Tarihi : 26/06/2013
Numarası : 2013/122 – 2013/215
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Tazminat davasının dayanağını oluşturan Ankara 4. Ağır Ceza Mahkemesinin 2012/301 Esas – 2012/435 Karar sayılı ceza dava dosyasının incelenmesinde; sanığın (davacının) dolandırıcılık suçundan tutuklu kaldığı ve yargılama sonunda 13.12.2012 tarihinde beraatine hükmedildiği, kararın 21.12.2012 tarihinde kesinleştiği, tazminat davasının 13.03.2013 tarihinde, CMK’nın 142/1. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye açıldığı, kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu anlaşılmış; 13.03.2013 olan dava tarihinin, gerekçeli karar başlığında 22.04.2013 olarak yazılması; mahallinde düzeltilebilir yazım yanlışlığı kabul edilmiştir.
Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, davalı vekilinin, sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Geliri ve tutuklu kaldığı döneme ilişkin kazanç kaybı miktarı konusunda bir belge ibraz edemeyen davacının, tutuklu kaldığı dönemde geçerli olan net asgari ücret üzerinden kesinti yapmadan hesaplanacak olan 2.646 TL’nin maddi tazminat olarak ödenmesine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, davacının beyanına göre düzenlenen sosyal ve mali araştırma formunu baz alarak maddi tazminat miktarını 14.699,16 TL olarak hesaplayan bilirkişi raporunun hükme esas alınması suretiyle maddi tazminatın fazla tayini,
2-Yasal faizin dava tarihinden itibaren talep edilmesi karşısında kabul edilen maddi ve manevi tazminat miktarlarına tutukluluğun son bulduğu tarihten itibaren yasal faize hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca hükmün isteme uygun olarak BOZULMASINA, 15.12.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.