Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2014/6959 E. 2014/25039 K. 09.12.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/6959
KARAR NO : 2014/25039
KARAR TARİHİ : 09.12.2014

Tebliğname no : 12 – 2013/256487

Mahkemesi : İstanbul Anadolu 5. Ağır Ceza Mahkemesi

Tarihi : 15/05/2013

Numarası : 2011/54 – 2013/152

Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davacı vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:

Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre davacı vekilinin yerinde görülmeyen tüm, davalı vekilinin ise diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;

1-Dosya içindeki vergi kayıtlarının incelenmesinde, davacının ortağı olduğu şirketlerin tutuklulukta geçen dönemde kar etmeye devam ettiği anlaşılmakla, davacının söz konusu şirketlerde yönetici sıfatıyla ücret alıp almadığı araştırılıp, ücret aldığı taktirde maddi tazminatın buna göre, ücret almadığının belirlenmesi halindeyse tutukluluk döneminde yürürlükte bulunan net asgari ücret miktarları da nazara alınarak makul bir miktar maddi tazminata hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,

2-Manevi tazminat miktarı belirlenirken objektif bir kriter olmamakla birlikte, hükmedilecek manevi tazminatın davacının sosyal ve ekonomik durumu, üzerine atılı suçun niteliği, tutuklanmasına neden olan olayın cereyan tarzı, tutuklu kaldığı süre, tutuklama tarihi ile tazminat davasının kesinleştiği tarihe kadar, yasal faiz uygulanmak suretiyle belirlenecek ele geçecek parasal değer ve benzeri hususlar da gözetilmek suretiyle hakkaniyet ölçüsünü aşmayacak bir şekilde, hak ve nasafet kurallarına uygun makul bir miktar olarak tayin ve tespiti gerekirken, hükmedilen miktarın bu ölçütlere uymayıp fazla tayini,

Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca, hükmün isteme uygun olarak BOZULMASINA, 09.12.2014 tarihinde oybirliği ile karar verildi.