Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2014/6763 E. 2014/24982 K. 08.12.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/6763
KARAR NO : 2014/24982
KARAR TARİHİ : 08.12.2014

Tebliğname no : 12 – 2014/35680

Mahkemesi : Bakırköy 8. Ağır Ceza Mahkemesi

Tarihi : 05/12/2013

Numarası : 2013/69 – 2013/330

Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, davacı vekilinin 20.01.2014 tarihli dilekçesinde temyiz eden ibaresi yer almakta ise de, dilekçe içeriğinin davalı vekilinin temyizine cevap niteliğinde olduğu ve kararın onanmasına karar verilmesini talep ettiği anlaşıldığından, yalnızca davalı vekilinin temyiz itirazlarına hasren dosya incelenerek gereği düşünüldü;

Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, davalı vekilinin, sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;

Davacı, 25.04.2011 ve 03.06.2011 tarihleri arasında tutuklu kaldığından bahisle tazminat talebinde bulunmuş ise de, Rus uyruklu olan davacının havaalanı yoluyla Türkiye’den çıkış yapmak üzereyken Rus İnterpolü tarafından Rusya’da işlediği muhtelif suçlardan dolayı hakkında çıkarılan kırmızı bülten/difüzyon mesajı nedeniyle yakalanarak Suçluların İadesine Dair Avrupa Sözleşmesinin 16. maddesi gereğince tutuklandığı ve 39 gün süreyle tutuklu kaldıktan sonra evraklarının gönderilmemiş olması nedeniyle tahliye edildiği ve 5271 sayılı CMK’nın 141. maddesinde ”suç soruşturması ve kovuşturması sırasında” gerçekleşen koruma tedbirlerindeki hukuka aykırılıklar yönünden bu kanun hükümlerine göre tazminat istenebileceği ve madde metninde bu aykırılıkların tahdidi şekilde sıralandığı dikkate alındığında, davacının tutuklanmasına neden olan olayın madde kapsamında bulunmadığı gözetilip davanın reddine karar verilmesi yerine davanın kısmen kabulüne karar verilmesi,

Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi gereğince, hükmün isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 08.12.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.