YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/6661
KARAR NO : 2014/25627
KARAR TARİHİ : 15.12.2014
Tebliğname no : 12 – 2013/405958
Mahkemesi : Bursa 5. Ağır Ceza Mahkemesi
Tarihi : 10/09/2013
Numarası : 2013/112 – 2013/389
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Davacı vekilinin 28.02.2013 tarihli dilekçesi ile müvekkili davacının bir suç soruşturması nedeniyle tutuklu kaldığını, yapılan yargılama sonunda üzerine atılı suçtan beraatine hükmedildiğini belirterek CMK’nın 141. ve devamı maddeleri gereğince maddi ve manevi tazminat istemine ilişkin açılan davanın mahkemece maddi tazminat talebinin reddine, manevi tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili ve davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre davacı vekilinin tüm; davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Tazminat davasının dayanağını oluşturan Erzincan Askeri Mahkemesinin 2012/153 Esas – 2012/78 Karar sayılı ceza dava dosyasının incelenmesinde; sanık (davacı) hakkında hizmet esnasında ve hizmete müteallik bir muameleden dolayı amire hakaret etme ve amire mukavemet suçlarından 10.10.2012 tarihinde beraatine hükmedildiği, bu beraat kararının 05.12.2012 tarihinde kesinleştiği anlaşılmış ise de, davacının (sanığın) hakkında beraatine karar verildiği hizmet esnasında ve hizmete müteallik bir muameleden dolayı amire hakaret etme ve amire mukavemet suçlarından dolayı tutuklanmadığı, davacının (sanığın) tutuklanmasına neden olan suçun askeri eşyayı kasten tahrip etmek suçu olduğu ve bu suç nedeniyle davacının (sanığın), aynı mahkemenin 24.03.2010 tarih, 2010/97 Esas - 2010/101 Karar sayılı kararı ile 2 ay 15 gün hapis cezası aldığının anlaşılması karşısında; davanın reddine karar verilmesi gerekirken, eksik inceleme ve yetersiz değerlendirme ile yazılı şekilde davacı lehine manevi tazminata hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi gereğince, hükmün isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 15.12.2014 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.