YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/6632
KARAR NO : 2014/25146
KARAR TARİHİ : 09.12.2014
Tebliğname No : 12 – 2013/319280
Mahkemesi : Ödemiş Ağır Ceza Mahkemesi
Tarihi : 18/07/2013
Numarası : 2013/108 – 2013/205
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Davacı vekilinin 08.04.2013 tarihli dilekçesi ile müvekkili davacının bir suç soruşturması nedeniyle tutuklu kaldığını, yapılan yargılama sonunda üzerine atılı suçtan beraatine hükmedildiğini belirterek CMK’nın 141. ve devamı maddeleri gereğince maddi ve manevi tazminat istemine ilişkin açılan davanın mahkemece kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili ve davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Davaya dayanak olan Milas 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 2008/416 Esas – 2009/212 Karar sayılı beraat hükmünün, 31.03.2009 tarihinde davacının yokluğunda verildiği, bu karara karşı davacı tarafından temyiz yoluna gidilmediği gibi davacı aleyhine temyiz yoluna da gidilmediğinin ve beraat hükmünün davacıya 05.05.2009 tarihinde tebliğ edildiğinin anlaşılması karşısında davacı açısından hükmün kesinleşme tarihinin 12.05.2009 olarak kabulüyle yapılan incelemede;
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre; davacı vekilinin tüm, davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
CMK’nın 142/1. maddesine göre koruma tedbirleri nedeniyle tazminat istemlerinin kararın kesinleştiğinin ilgilisine tebliğinden itibaren üç ay ve her halde kararın kesinleşme tarihini izleyen bir yıl içinde dava konusu edilebileceği, davacının tazminat talebine dayanak teşkil eden Milas 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 2008/416 Esas – 2009/212 Karar sayılı ceza dava dosyası incelendiğinde; beraat hükmünün 12.05.2009 tarihinde kesinleştiği ve kesinleşme şerhli beraat hükmünün davacıya tebliğ edildiğine ilişkin belgeye dosya içerisinde rastlanılmadığı, davanın ise 08.04.2013 tarihinde açıldığının anlaşılması karşısında, beraat hükmünün kesinleşme tarihini izleyen 1 yıl içinde açılmadığı gözetilerek davanın reddine karar verilmesi gerekirken, eksik inceleme ve yetersiz değerlendirme ile yazılı şekilde davanın kabulüne karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince hükmün isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 09.12.2014 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.