Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2014/644 E. 2014/13471 K. 02.06.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/644
KARAR NO : 2014/13471
KARAR TARİHİ : 02.06.2014

Tebliğname no : 12 – 2013/138684

Mahkemesi : Ankara 6. Ağır Ceza Mahkemesi

Tarihi : 21/02/2013

Numarası : 2012/449 – 2013/34

Dava : Koruma Tedbirleri Nedeniyle Tazminat

Davacının tazminat talebinin reddine ilişkin hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:

Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;

Nitelikli yağma suçu şüphesi ile davacı hakkında çıkarılan gıyabi tevkif sonucu, davacının Kırıkkale 2. Sulh Ceza Mahkemesi tarafından CMK’nın 94. maddesi gereğince 27.07.2012 tarihinde tutuklanmasına karar verildikten sonra, davacının 09.08.2012 tarihinde tahliye edildiği ve Ankara Cumhuriyet Başsavcılığının 2012/64271 sayılı dosyasında yapılan soruşturma sonucu, davacı hakkında takipsizlik kararı verildiği, ancak yapılan yazışmalar sonucu ilgili takipsizlik kararının henüz kesinleşmediği belirtilerek davanın reddine karar verilmiş ise de, aynı olayın şüphelisi olan sanık Muhammed Bütün hakkında Ankara 6. Ağır Ceza Mahkemesine açılan kamu davasının 15.10.2012 tarihli duruşmasında hazır bulunan dosyanın müştekisi E. K..’a iddianame ve eklerinin okunması ile tarafına takipsizlik kararı tebliğ edilmemiş olan müştekinin bu tarihte davacı hakkında verilen takipsizlik kararından haberdar olduğu ve bu tarihten itibaren 30.11.2012 tarihinde açılmış olan davanın süresinde açıldığının kabul edilmesi gerektiğinin anlaşılması karşısında, Koruma Tedbirleri Nedeniyle Tazminat Verilmesine ilişkin 5271 sayılı CMK’nın 141/1 ve devamı maddelerinde belirtilen şartların davacı yönünden gerçekleştiği, bu nedenle uğranıldığı iddia edilen maddi ve manevi zararla ilgili hak ve nasafet ilkelerine uygun, makul bir tazminata hükmedilmesi gerekirken, yazılı gerekçe ile davanın reddine karar verilmesi,

İsabetsiz olup, davacı vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 02.06.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.