YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/6428
KARAR NO : 2014/24949
KARAR TARİHİ : 08.12.2014
Tebliğname No : 12 – 2013/376924
Mahkemesi : Diyarbakır 1. Ağır Ceza Mahkemesi
Karar Tarihi : 30/10/2013
Numarası : 2013/249 – 2013/394
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Davacıların tazminat taleplerinin kısmen kabulüne ilişkin hükümler, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Hükme esas alınan bilirkişi raporunda, davacı F.S.. lehine ”2.495,43” TL maddi kayıp belirlendiği dikkate alınmaksızın, hükmün esasının oluşturan kısa kararda bu miktarın altında kalacak şekilde ”2.493,43” TL maddi tazminata hükmedilmesi; temyiz edenin sıfatına göre bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Tazminat talebinin dayanağı olan Diyarbakır 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 14.11.2012 tarih, 2012/88 esas, 2012/494 karar sayılı ceza dava dosyasında yapılan yargılama sonunda sanıkların (davacıların) Çocuğa karşı cebir tehdit veya hile kullanılarak hürriyetinden yoksun kılma suçundan beraatlerine hükmedilmekle birlikte, çocuğa karşı nitelikli cinsel İstismar suçunun reşit olmayanla cinsel ilişkide bulunma suçu olarak değerlendirilerek şikayetçinin şikayetten vazgeçmesi nedeniyle atılı suçtan kamu davasının 5271 sayılı Ceza Muhakemeleri Kanunu’nun 223/8. maddesi gereğince düşmesine karar verildiğinin anlaşılması karşısında, davacılar (sanıklar) yönünden tazminat hakkının doğup doğmadığının belirlenmesine esas olmak üzere, tutuklanmalarına ilişkin tutuklama kararları, gözaltı, tutuklama ve tahliye müzekkereleri ile diğer tüm bilgi ve belgelerin aslı veya onaylı örnekleri Yargıtay denetimine olanak verecek şekilde getirtilip, incelenerek, sonucuna göre davacıların hukuki durumunun takdir ve tayini gerektiği gözetilmeden; eksik araştırma ve inceleme sonucu yazılı şekilde karar verilmesi,
İsabetsiz olup, davalı vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince, hükmün isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 08.12.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.