YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/612
KARAR NO : 2014/9209
KARAR TARİHİ : 15.04.2014

Tebliğname no : 12 – 2013/129287
Mahkemesi : Hınıs Ağır Ceza Mahkemesi
Tarihi : 21/02/2013
NUMARASI : 2012/32 – 2013/9
DAVA : Koruma Tedbirleri Nedeniyle Tazminat

Davacı vekilinin 11.07.2012 tarihli dilekçesi ile müvekkili davacının bir suç soruşturması nedeniyle tutuklu kaldığını, yapılan yargılama sonunda üzerine atılı suçtan beraatine hükmedildiğini belirterek CMK’nın 141. vd maddeleri gereğince maddi ve manevi tazminat istemine ilişkin açılan davanın mahkemece kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Yapılan incelemeye, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre, davalı vekilinin faize, kendileri lehine vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğine ve tazminat miktarına ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Tazminat davasının dayanağı olan Hınıs Asliye Ceza Mahkemesinin 2009/348 Esas – 2011/373 Karar sayılı beraat hükmünün 15.07.2011 tarihinde verildiği ve hükmün katılan tarafından temyiz edildiği, mahal mahkemece ek karar ile temyiz talebinin reddine karar verildiği ancak katılanın bu ek kararı da temyiz etmesi nedeniyle dosyanın incelenmek üzere Yargıtay’a gönderildiği, tazminat davasının ise 11.07.2012 tarihinde açıldığı ve bu haliyle beraat kararı kesinleşmeden tazminat davası açıldığından dava şartı olan kararın kesinleşmesi şartının gerçekleşmemesi nedeniyle davanın reddine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde kısmen kabulüne karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin eksik inceleme ile hüküm kurulduğuna ilişkin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebepten 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince, isteme uygun olarak BOZULMASINA, 15.04.2014 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.