YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/5677
KARAR NO : 2014/21174
KARAR TARİHİ : 28.10.2014
Tebliğname no : 12 – 2013/257860
Mahkemesi : İstanbul 5. Ağır Ceza Mahkemesi
Tarihi : 15/03/2013
Numarası : 2012/435-2013/83
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Davacının tazminat talebinin reddine ilişkin hüküm, davacı vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, davacı vekili ile davalı vekilinin yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Tazminat davasının dayanağını oluşturan Silivri Ağır Ceza Mahkemesinin 2010/134-2012/35 Esas, Karar sayılı ceza dava dosyasının incelenmesinden; sanığın (davacının) irtikap suçundan beraatine hükmedildiği, kararın temyiz edilmeksizin 23.02.2012 tarihinde kesinleştiği, iş bu davanın haksız işlem tarihi itibariyle yürürlükte bulunan CMK’nın 142/1. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye açıldığı, davacının belirtilen yargılama kapsamında 08.03.2010 tarihinde gözaltına alındığı, Sulh Ceza Mahkemesinde yapılan sorgusu sonunda tutuklanma istemi reddedilerek 3.000 TL güvence ödemesi adli kontrol tedbiri uygulanmak kaydıyla serbest bırakılmasına karar verildiği anlaşılmakla, güvence karşılığı adli kontrol şartıyla salıverilme işleminin CMK’nın 141. maddesindeki tazminat isteme nedenleri arasında sayılmaması sebebiyle tazminat isteminin reddine karar verilmesinde usul ve yasaya aykırılık görülmemiştir; ancak, davacının bir gün gözaltında kalması sebebiyle davanın kabulü ile makul bir miktarda tazminata hükmedilmesi gerekirken, yazılı gerekçeyle davanın reddine karar verilmesi,
Kabul ve uygulamaya göre de,
Davanın tamamen reddi halinde davalı yararına karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesine göre belirlenecek maktu vekalet ücretine ve yargılama giderlerinin davacı üzerinde bırakılmasına hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, davacı vekili ile davalı vekilinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, 28.10.2014 tarihinde oybirliği ile karar verildi.