Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2014/5615 E. 2014/24405 K. 02.12.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/5615
KARAR NO : 2014/24405
KARAR TARİHİ : 02.12.2014

Tebliğname no : 12 – 2013/257151
Mahkemesi : Konya 10. Asliye Ceza Mahkemesi
Tarihi : 26/03/2013
Numarası :2012/86 – 2013/208
Suç :Trafik güvenliğini tehlikeye sokma

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkûmiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Olay gecesi 23:00 sıralarında sanığın idaresindeki araç ile kavşağa geldiğinde alkollü olması nedeniyle direksiyon hakimiyetini kaybedip, yolun solundaki ağaca çarptığı kabul edilerek mahkemece atılı suçtan mahkumiyetine karar verilmiş ise de, olay sonrası olay mahalline giden görevlilerin aracın kapılarının açık olduğunu ve olay mahallinde kimsenin bulunmadığını tespit ettikleri, aracın plakasından aracın sahibi H.. K..’na ulaşıldığı, Hasan’ın emniyetteki ilk ifadesinde “araçla seyrettikleri sırada araçlarını durduran G.. U.. ve M.. K..’nin kendilerini gasp ettiklerini” ikinci ifadesinde gasp olayının gerçek olmadığını, aracı sanık B.. Y..’ın kullandığı bir sırada kaza yaptıklarını, söylediği; sanık B.. Y..’ın ise, aracın H.. K..’na ait olduğunu, aracı alkollü olan bu kişinin sevk ve idare ettiği sırada kaza yaptıklarını, kendisinin de 1 adet bira içtiğini kazadan sonra kendisinin de kaçtığını ve aracı kullanmadığını savunduğu ve sanığın bu savunmasının aksine delil bulunmadığı halde aşama boyu çelişkili ifadeler veren ve G.. U.. ve M. K..’ye karşı iftira suçundan mahkum edilen H.. K..’nun “aracı alkollü olan B.. Y.. kullanıyordu” şeklindeki beyanına itibarla yetersiz gerekçeyle sanığın mahkumiyetine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince tebliğnamedeki isteme uygun olarak BOZULMASINA, 02/12/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.