Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2014/5499 E. 2014/21178 K. 28.10.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/5499
KARAR NO : 2014/21178
KARAR TARİHİ : 28.10.2014

Tebliğname no : 12 – 2013/357679
Mahkemesi : Malatya 2. Ağır Ceza Mahkemesi
Tarihi : 26/06/2013
Numarası : 2011/11-2013/279
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davacı vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, davacı vekilinin tüm, davalı vekilinin ise diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-24.03.2008-27.03.2008 tarihleri arasında toplam 4 gün gözaltında kaldığı anlaşılan davacının maddi kaybının bu dönmede geçerli net asgari ücret miktarı üzerinden belirlenmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde dosya kapsamından nasıl tespit edildiği de anlaşılamayacak biçimde fazla maddi tazminata hükmedilmesi,
2-Manevi tazminat miktarı belirlenirken objektif bir kriter olmamakla birlikte, hükmedilecek manevi tazminatın davacının sosyal ve ekonomik durumu, üzerine atılı suçun niteliği, gözaltına alınmasına neden olan olayın cereyan tarzı, gözaltında kaldığı süre ve benzeri hususlar da gözetilmek suretiyle hakkaniyet ölçüsünü aşmayacak bir şekilde, hak ve nasafet kurallarına uygun makul bir miktar olarak tayin ve tespiti gerekirken, hükmedilen miktarın bu ölçütlere uymayıp fazla tayini,
3-Kabul ve uygulamaya göre de;
29.05.1957 tarih ve 4-16 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararında belirtildiği üzere, ait olduğu davada hüküm altına alınması gereken vekalet ücretinin, yargılama giderleri kapsamında olup bu hak asıl davadan bağımsız olarak dava konusu yapılamayacağından, ceza davasında ödenmeyen vekalet ücretinin, maddi tazminat kapsamına dahil edilemeyeceğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 28.10.2014 tarihinde oybirliği ile karar verildi.