YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/4941
KARAR NO : 2015/3673
KARAR TARİHİ : 26.02.2015
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : 2863 sayılı Kanuna aykırılık
Hüküm : 2863 sayılı Kanunun 67/2, TCK’nın 62, 52, 53/1 maddeleri uyarınca mahkumiyet
2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Temyize gelmeyen sanıklar …, … ve …’un tarihi eser kaçakçılığı yapacakları ihbar üzerine, kolluk kuvvetlerince, …. karayolu üzerinde bulunan arama noktasında sanıkların içinde bulunduğu aracın durdurulduğu, Cumhuriyet savcısı arama kararına istinaden sanıklar üzerinde ve araç içerisinde arama yapıldığı, sanıklar … ve …’un üzerinde kuyumcu merceği ile diğital hassas terazinin ele geçirildiği, araç içerisinde ve sanık …’ün üzerinde yapılan aramada ise, … Sulh Ceza Mahkemesi’nin 20.02.2011 tarih 2011/54 değişik iş sayılı kararı ile el koymasının onaması yapılan ve 28.03.2013 tarihli arkeolog bilirkişi heyet raporu ile kanun kapsamında oldukları tespit edilen eserlerin ele geçirildiği, sanık …’in aşamalarda verdiği ifadelerinde, …’ye gezmek için gittiklerini, …’ye geldiklerinde çay ocağında otururken sanık …’in yanlarına gelerek poşet içerisindeki suça konu eserleri çıkarttığını, sanık …’ün dava konusu eserlerden sadece taşların değerleri olduğunu ve müzeye götürebileceğini söylediğini, sanık …’in de ”ben uğraşamam alın sizde kalsın” dediğini, bunun üzerine poşeti aldıklarını, aralarında para konusunun konuşulmadığını, suça konu eserleri kameraya çektiklerini, suça konu eserleri kameraya çekmesinin sebebinin eserlerin tarihi değerlerinin olup olmadığını araştırmak olduğunu, amaçlarının eserlerin değerli olması halinde piyasaya sürüp satmak olduğunu beyan ettiği, sanık …’un aşamalarda verdiği beyanlarında, sanık …’ün …’de bir şahsın olduğunu ve elinde tarihi eser bulunduğunu, bu eserlerin değerli olup olmadığını belirlemek için …’ye gidelim dediğini, kendisinin de tarihi eserlere merakı olduğunu ve bu konuda araştırma yaptığını, kahvehanede oturdukları sırada, bir şahsın yanlarına geldiğini ve poşet içerisinde bulunan tarihi eserleri gösterdiğini, tarihi eserleri lup ile incelediğini, sikkelerin değerli olduğunu tespit ettiğini, … İl Müze Müdürlüğü yapmış olan …. Bey’i tanıdığını fakat şu anda müdür olarak
görev yapıp yapmadığını bilmediğini, suça konu eserleri müzeye gösterebileceğini söylediğini, bunun üzerine sanık …’in …’de müze olmadığını, …’daki müzeye götürmelerini söylediğini ve dava konu eserleri verdiğini, sanık …’in para almadığını, kendilerinin de para teklif etmediğini, aynı gün …..’ya doğru yola çıktıklarını ve yolda kolluk kuvvetleri tarafından durdurulduklarını beyan ettiği, sanık …’ün aşamalarda verdiği benzer ifadelerinde, …’ye gitmeden önce sanık … ile görüştüğünü, …’nin … yolu çıkışındaki kahvehanede oturdukları sırada sanık …’in poşet içerisinde tarihi eserler ile yanlarına geldiğini, sanık …’in poşet içindeki suça konu eserleri kameraya kaydettiğini, tarihi eserlerden anlayan …’un dava konusu eserleri incelediğini, tarihi eser olabileceklerini, bulundurulmalarının yasak olduğunu, müzeye teslim edilmesi gerektiğini söylediğini bunun üzerine sanık …’in eserleri kendilerine verdiğini, sanık …’in suça konu eserleri kendilerine vermesinin sebebinin anılan eserleri … Müzesi’ne götürmek olduğunu, sanık …’in elindeki dava konusu eserlerin tarihi özellik taşıyıp taşımadığını bilmediği için elinden bir an evvel çıkartmak amacıyla kendilerine verdiğini beyan ettiği, sanık …’in aşamalarda verdiği beyanlarında, suça konu eserleri kurumlardan aldığı izin doğrultusunda yaptığı kazı sonucu bulduğunu, suça konu eserlerin tarihi değerlerinin olup olmadığını öğrenmek ve müzeye teslim etmeleri için temyize gelmeyen sanıklara verdiğini, atılı suçu kabul etmediğini beyan ettiği, … Müze Müdürlüğü’nün değişik tarihlerde sanık adına define arama ruhsatı verdiği, anılan ruhsat belgelerinin 7. maddesinde “define aramalarında kültür ve tabiat varlığı bulunduğu takdirde arama derhal durdurulur ve durum Bakanlığa bildirilir. Arayıcı, bulunan kültür ve tabiat varlıkları üzerinde hiçbir hak iddia edemez” , 8.maddesinde ise ” define aramasında çıkan buluntular Bakanlıkça tayin edilecek en az üç kişilik bir uzman heyetine incelettirilir. Elde edilecek buluntular kültür ve tabiat varlığı ise müzelere, define ise … Bakanlığına teslim edilir” ibarelerinin bulunduğu ve anılan ibarelerin yer aldığı define ruhsat belgelerinin sanık tarafından 10.09.2007 – 04.12.2007 -10.06.2008- 08.06.2009 – 20.10.2011 tarihlerinde, ruhsatnamelerde belirtilen anılan maddelere uyacağına dair imza ile taahhütte bulunması karşısında, sanık …’in anılan define ruhsatnameleri uyarınca yaptığı kazı sonucu elde ettiği suça konu eserleri ilgili kurumlara bildirmesi ve uzman bilirkişi heyetince inceleme yapılması gerektiğini bilmesine rağmen temyize gelmeyen sanıklara, suça konu eserlerin tarihi eser olup olmadıklarının öğrenilmesi için müzeye götürmeleri amacıyla verdiğini içeren ifadelerinin suçtan kaçmaya yönelik olduğu ve itibar edilemeyeceği bu nedenle sanık hakkında anılan Kanunun 67/1. maddesinin uygulanmasını öngören tebliğnamedeki bozma görüşüne iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın, kazı için izin aldığına, suçun unsurlarının oluşmadığına ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
a)2863 sayılı Kanun’un 75. maddesinde, kanun kapsamında kalan suçlar nedeniyle el konulan taşınır kültür ve tabiat varlıklarının tasnif ve tescili yapılmak üzere müzeye teslim edileceği öngörülmüş olmasına, mahkemelerin belirtilen hususu karar altına almamaları halinde idarenin dava konusu eşyaların mülkiyeti ve yapılacak işlemler konusunda karşılaşacağı tereddüte rağmen ele geçen ve 2863 sayılı Kanun kapsamında korunması gerekli taşınır kültür varlığı niteliğine haiz eserlerin Müze Müdürlüğüne teslimi konusunda bir karar verilmemesi,
b)5237 sayılı TCK’nın 53/1-c maddesinde belirtilen velayet, vesayet ve kayyımlığa ait hizmette bulunmaktan yoksun bırakılma güvenlik tedbirinin aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca, sadece kendi alt soyu açısından koşullu salıverme süresine kadar uygulanabileceği, alt soy haricindeki kişiler yününden ise, yoksunluğun, hapis cezasının infazına kadar devam edeceğinin gözetilmemesi,
c) Sanık hakkında verilen temel cezadan 1/6 oranında takdiri indirim yapılırken 1 yıl 11 ay 10 gün yerine, 1 yıl 9 ay 20 gün hapis cezasına hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, bu hususun yeniden yargılama yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasına yargılama giderlerinden önce gelmek üzere, “Dava konusu eserlerin 2863 sayılı Kanun’un 75. maddesi uyarınca tasnif ve tescili yapılmak üzere Müze Müdürlüğü’ne teslimine” cümlesi eklenip,hükmün 2-A fıkrasının (C) bendinin (EE) maddesinin ”Velayet hakkından; kendi alt soyu üzerindeki vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan, şartlı tahliye tarihine kadar yoksun bırakılmasına”, şeklinde düzeltilip, hükmün 2-A fıkrasının (B) bendinin ” sanığın duruşmalardaki iyi hali tutum ve davranışları lehine takdiri indirdim sebebi kabul edildiğinden cezasından TCK 62. maddesi gereğince 1/6 oranında indirim yapılarak 1 yıl 11 ay 10 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına” şeklinde düzeltilip, hükümdeki usul ve kanuna uygun bulunan sair hususların aynen bırakılmasına karar verilmek suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 26/02/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.