YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/4760
KARAR NO : 2015/3559
KARAR TARİHİ : 26.02.2015

Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Yaralama
Hüküm : Sanıklar …, … ve …’nın Beraatlerine,
Sanıklar ….. ve … hakkında; TCK’nın 89/1, 2-e, 62, 52 ve CMK’nın 231. maddeleri gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılması.

Taksirle yaralama suçundan sanıklar …… ve …nın beraatlerine ilişkin hükümler ve sanıklar … ve … hakkında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararlar, mağdur vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Şikayetçi olduğunu beyan etmesine rağmen katılma hakkı kendisine hatırlatılmayan mağdur vekilinin, CMK’nın 260. maddesi uyarınca katılan vekili sıfatını alabilecek surette suçta zarar gören sıfatıyla temyiz hakkının bulunduğu kabul edilerek, kendisinin yaralanması nedeniyle suçtan doğrudan zarar gördüğü anlaşılan ve hükmü vekili aracılığıyla temyiz etmek suretiyle katılma iradesini ortaya koyan mağdurun CMK’nın 237/2. maddesi uyarınca davaya katılmasına karar verilerek yapılan incelemede;
1-Sanıklar …. ve … hakkında kurulan kararlara yönelik temyiz isteminin incelenemesinde;
5271 sayılı CMK’nın 231. maddesi gereğince verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararlara karşı aynı Kanunun 231/12. maddesine göre itiraz yolu açık olup temyizi mümkün olmadığından temyiz incelemesine yer olmadığına gereği merciince yerine getirilmek üzere dosyanın mahalline iadesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
2- Sanıklar …… ve … haklarındaki hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Meydana gelen kazada kusuru bulunmayan sanıkların CMK’nın 223/2-c maddesi gereğince beraatleri yerine, aynı kanunun 223/2-e maddesi gereğince beraatine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasından “Sanıklar ….’nın üzerine atılı TCK’nın 89/1, 89/2-e maddelerinde düzenlenen Taksirle Bir Kişinin Yaralanmasına Neden Olma suçunu işlediklerine dair savunmalarının aksini kanıtlar, şüpheden uzak, inandırıcı ve cezalandırmaya yeterli delil bulunmadığından CMK’nın 223/2-e maddesi gereğince her bir sanık yönünden BERAATİNE, ” cümlesi çıkartılarak yerine “Sanıklar ….’nın taksire dayalı kusurlarının bulunmaması nedeniyle CMK’nın 223/2 (c) maddesi gereğince ayrı ayrı BERAATLERİNE” cümlesinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 26/02/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.