Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2014/4593 E. 2014/18870 K. 29.09.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/4593
KARAR NO : 2014/18870
KARAR TARİHİ : 29.09.2014

Tebliğname no : 12 – 2013/250698
Mahkemesi : Muş Ağır Ceza Mahkemesi
Tarihi : 27/05/2013
Numarası : 2012/480 – 2013/285
Dava : Koruma Tedbirleri Nedeniyle Tazminat

Davacı vekilinin maddi ve manevi tazminat istemine ilişkin açılan davanın kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili ve davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Yapılan incelemeye, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre; davacı vekilinin, tüm; davalı vekilinin, yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
5271 sayılı CMK’nın 142/1. maddesine göre koruma tedbirleri nedeniyle tazminat istemlerinin kararın kesinleştiğinin ilgilisine tebliğinden itibaren üç ay ve her halde kararın kesinleşme tarihini izleyen bir yıl içinde dava konusu edilebileceği, davacının tazminat talebine dayanak teşkil eden Bitlis Ağır Ceza Mahkemesinin 01.02.2007 tarih, 2006/37 Esas – 2007/11 Karar sayılı ceza dava dosyası incelendiğinde; hükmün 20.03.2007 tarihinde kesinleştiği ve kesinleşme şerhli beraat hükmünün davacıya tebliğ edildiğine ilişkin belgeye dosya içerisinde rastlanılmadığı ancak davanın 23.10.2012 tarihinde açıldığının anlaşılması karşısında, hükmün kesinleşme tarihini izleyen 1 yıl içinde açılmadığı gözetilerek, davanın reddine karar verilmesi gerekirken; eksik inceleme ile yazılı şekilde kısmen kabulüne karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin, eksik incelemeye ilişkin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görüldüğünden, bu sebeple 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince hükmün, isteme sonuç itibariyle uygun olarak BOZULMASINA, 29.09.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.