Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2014/4509 E. 2014/21004 K. 27.10.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/4509
KARAR NO : 2014/21004
KARAR TARİHİ : 27.10.2014

Tebliğname no : 12 – 2013/228512
Mahkemesi : Mardin 2. Ağır Ceza Mahkemesi
Tarihi : 19/04/2013
Numarası : 2013/37 – 2013/113
Dava : 466 sayılı Kanun gereğince tazminat

Davacı vekilinin 20.01.2012 tarihli dilekçesi ile müvekkili davacının bir suç soruşturması nedeniyle tutuklu kaldığrını, yapılan yargılama sonunda üzerine atılı suçtan beraatine hükmedildiğini belirterek 466 sayılı Kanun gereğince maddi ve manevi tazminat istemine ilişkin açılan davanın reddine ilişkin hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Davacı vekili tarafından temyize konu dosyaya sunulan evrak suretleri ile temyize konu Mardin 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 2013/37 Esas sayılı dosyasının daha önce birlikte yürütüldüğü ancak daha sonra tefrik edildiği Mardin 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 05.02.2013 tarih, 2012/23 Esas – 2013/23 Karar sayılı dosyasının temyizi üzerine Dairemizin 2014/737 Esası ile temyiz incelemesi yapılarak 15.04.2014 tarih, 2014/9155 Karar sayılı kararı ile bozulmasına karar verildiğinin anlaşılması üzerine, her iki tazminat dosyasının dayanağı olan ceza dava dosyasının aynı olduğu da dikkate alınarak, Ulusal Yargı Ağı sistemi üzerinden yapılan incelemede, davacı hakkında yasadışı PKK terör örgütü üyesi olma suçundan Diyarbakır 1 Nolu Sıkıyönetim Mahkemesinde açılan davada yapılan yargılama sonunda, aynı mahkemenin 09.07.1986 tarih ve 1985/133 Esas ve 1986/272 sayılı kararıyla davacının beraatine karar verildiği, hükmün temyizi üzerine Askeri Yargıtay 3. dairesinin 03.11.1987 tarih, 1987/584 Esas – 1987/569 Karar sayılı ilamı ile bozularak aynı mahkemenin 1987/255 esasına kaydedildiği ve daha sonra aynı mahkemenin 1990/15 Esas sayılı dosyası ile birleştirildiği, devam eden yargılamada, Sıkıyönetim Komutanlığı Askeri Mahkemelerinin görevlerinin sona erdirilmesiyle dosyanın Diyarbakır 1. Ağır Ceza Mahkemesine devredildiği, yargılamanın 1994/60 esas sayılı dosya üzerinden devam ettiği, söz konusu davanın akıbeti hakkında yazılan yazıya verilen cevapta, dosyanın 120 klasörden fazla olması sebebiyle incelemenin devam ettiğinin bildirilmesi karşısında; davacı hakkında açılan ve tutuklanmasının dayanağı olan kamu davasının hangi aşamada olduğu, bu dava sonunda bir karar verilip verilmediği, verilmişse kesinleşip kesinleşmediği araştırılıp, davanın süresinde açılıp açılmadığı ve tazminat şartlarının oluşup oluşmadığı şüpheye yer bırakmayacak şekilde tespit edilmeden, eksik soruşturmaya dayanılarak ve özellikle tazminat talebinin dayanağı olan Diyarbakır (1) nolu Sıkıyönetim Askeri Mahkemesi’nin 09.07.1986 tarih ve 1985/133 Esas ve 1986/272 sayılı kararının suretinden mevcut kesinleşme şerhinin tarihinin ve hangi sanıklara yönelik olduğunun okunulamayacak durumda olduğu da dikkate alındığında, mahkemece beraat kararının 02.09.1988 tarihinde kesinleştiği belirtilerek 20.01.2012 tarihinde açılan tazminat davasının süresinde açılmadığından bahisle reddine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, davacı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 27.10.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.