YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/4494
KARAR NO : 2014/19533
KARAR TARİHİ : 13.10.2014
Tebliğname no : 12 – 2013/95670
Mahkemesi : İzmir 2. Ağır Ceza Mahkemesi
Tarihi : 31/01/2013
Numarası : 2012/404-2013/24
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Davacı vekilinin 20.11.2012 tarihli dilekçesi ile müvekkili davacının bir suç soruşturması nedeniyle tutuklu kaldığını, yapılan yargılama sonunda üzerine atılı suçtan beraatine hükmedildiğini belirterek CMK’nın 141. ve devamı maddeleri gereğince maddi ve manevi tazminat istemine ilişkin açılan davanın reddine ilişkin hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre davacı vekilinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Tazminat davasının dayanağını oluşturan İzmir 9. Ağır Ceza Mahkemesinin 2009/234 Esas – 2010/264 Karar sayılı ceza dava dosyasının incelenmesinde; sanığın (davacının) İzmir Cumhuriyet Başsavcılığınca kasten öldürme ve 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçlarından tutuklama istemi ile İzmir 2. Sulh Ceza Mahkemesine sevkedildiği ve 20.04.2009 tarih, 2009/83 sorgu sayısı ile kasten öldürme suçundan tutuklama kararı verildiği, yapılan yargılama sonunda davacının kasten öldürme suçundan beraatine hükmedildiği, 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçundan ise hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verildiği dikkate alındığında, davacının tutuklanmasına konu olan suç ile ilgili olarak beraat etmesi nedeniyle 5271 sayılı CMK’nın 141. vd maddelerinde aranan tazminat davası şartlarının gerçekleştiği, davacının beraat etmesi nedeniyle haksız yere tutuklu kaldığı ve bu nedenle uğradığını iddia ettiği maddi ve manevi zararla ilgili olarak bir karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde tazminat talebinin reddine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, davacı vekilinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görüldüğünden, bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince hükmün isteme uygun olarak BOZULMASINA, 13.10.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.