YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/4088
KARAR NO : 2014/13253
KARAR TARİHİ : 29.05.2014
Tebliğname no : 12 – 2013/209217
Mahkemesi : İstanbul 4. Asliye Ceza Mahkemesi
Karar Tarihi : 15/02/2013
Numarası : 2012/1055-2013/54
Suç : 2863 Sayılı Kanuna Aykırılık
2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın, hakkında tayin edilen cezanın ertelenmesi gerektiğine ilişkin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Antikacılık ile iştigal eden sanığın, iş yerinde bulunan tarihi eserleri müşterilerine pazarladığı yönünde kolluk kuvvetlerine yapılan ihbar üzerine soruşturmaya başlanarak, bahse konu iş yerinde, korunması gerekli kültür varlığı niteliğini haiz 28 adet eser ele geçirildiği, sanığın soruşturma aşamasında verdiği ifadede, turistik eşya alım satım işi ile uğraştığını, ele geçirilen tarihi eserlerin kendisine ait olduğunu, bunları turistlere satmak için aldığını beyan ettiği, bu niteliğiyle eylemin “kültür varlığı ticaretine aykırılık” suçunu oluşturduğu ve lehe olan 2863 sayılı Kanunun 5728 sayılı Kanun ile değişmeden önceki 67/1 maddesi uyarınca sanığın mahkumiyetine karar verilmesi gerektiği gözetilmeksizin, hatalı nitelendirme ile aynı Kanunun 70/1 maddesi uygulanarak hüküm tesisi,
Kabule göre de;
1- Dairemizin 22/12/2011 tarih, 2011/8170 Esas, 2011/9422 Karar sayılı ilamında, hükümden sonra yürürlüğe giren 5728 sayılı Kanun ile 2863 sayılı Kanun’da getirilen değişikliklerin değerlendirilmesi zorunluluğu bozma sebebi olarak gösterildiği ve mahkemece bozma ilamına uyulmasına karar verildiği halde, lehe kanun karşılaştırması yapılmaksızın ve bu çerçevede 2863 sayılı Kanunun 5728 sayılı Kanun ile değişik 70/1 maddesinin, adli para cezasının asgari haddi yönünden sanığın daha lehine olduğu gözetilmeksizin, önceki hüküm aynen uygulanmak suretiyle karar verilmesi,
2- 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin hapis cezasına mahkumiyet halinde uygulanabileceği gözetilmeksizin, adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilen sanık hakkında hak yoksunluğuna hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, sanığın kazanılmış hakkı saklı kalmak kaydıyla, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 29/05/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.