Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2014/3682 E. 2014/24729 K. 04.12.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/3682
KARAR NO : 2014/24729
KARAR TARİHİ : 04.12.2014

Tebliğname no : 12 – 2013/378731
Mahkemesi : Avanos (Kapatılan) Sulh Ceza Mahkemesi
Tarihi : 11/10/2013
Numarası : 2012/415 – 2013/245
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
251 promil alkollü sanık sevk ve idaresindeki otomobil ile seyrederken kavşağa girdiğinde direksiyon hakimiyetini kaybederek sağdan yol dışına çıkarak ağaçlara, Türk Telekomünikasyon Anonim Şirketine ait telefon direğine ve trafik işaret levhasına çarptığı olayda, telefon direğine çarpması nedeni ile Türk Telekomünikasyon Anonim Şirketinin suçtan zarar gördüğü, suçtan zarar gören sıfatı ile katılma hakkına sahip olduğu, vekilinin yüzüne karşı verilen kararı 11.10.2013 havale tarihli süre tutum dilekçesi ile süresinde temyiz ettiği anlaşılmakla; katılan vekilinin temyiz isteminin reddi yönündeki ve katılma hakkına sahip olan katılan lehine vekalet ücretine hükmedilmesi ile katılanın zararını gidermeyen sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesinde isabetsizlik bulunmadığından; bu hususlarda bozma öneren tebliğname görüşülerine iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına ve oluşa göre, sanığın tüm; katılan vekilinin, sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Temel ceza belirlenirken suçun işleniş şekli, meydana gelen zararın ağırlığı, sanığın kasta dayalı kusurunun ve kullandığı alkol oranının yoğunluğu nazara alınmak suretiyle adalet ve hakkaniyet kurallarına uygun bir cezaya hükmedilmesi gerektiği, nazara alınıp 251 promil alkollü sanık hakkında hak ve nesafete uygun cezaya hükmedilmesi gerekirken alt sınırdan ceza tayin edilmesi,
Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince, hükmün isteme uygun olarak BOZULMASINA, 04/12/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.