YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/3332
KARAR NO : 2014/16121
KARAR TARİHİ : 30.06.2014

Tebliğname No : 12 – 2013/221725

Mahkemesi : Ankara 2. Ağır Ceza Mahkemesi

Tarihi : 24.04.2013

Numarası : 2010/337-2013/224

Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat

Davacının maddi tazminat talebinin reddine ve manevi tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davacı vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:

Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, davacı vekili ile davalı vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;

1-Tutuklandığı sırada polis memuru olarak görev yapmakta olan davacının, dosya içindeki müzekkere cevabı içeriğinden Ekim 2007 ve Kasım 2007 maaşlarından 1/3 oranında kesinti yapıldığının ve sonradan ödenmediğinin, 15.11.2007 tarihinde de emekliye ayrıldığının anlaşılması karşısında, çalıştığı dönemde tutuklanması sebebiyle maaşından yapılan kesintilerle emekliye ayrılmasından sonra tutuklu kaldığı 15.11.2007 tarihinden 28.04.2008 olan tahliye tarihine kadar geçen süre için net asgari ücret tutarında maddi kaybının bulunduğu kabul edilip, buna göre hesaplanacak miktarın maddi tazminat olarak hükmedilmesi gerektiği gözetilmeden, soyut kabul ve yetersiz gerekçeyle maddi tazminat isteminin reddine karar verilmesi,

2-Manevi tazminat miktarı belirlenirken objektif bir kriter olmamakla birlikte, hükmedilecek manevi tazminatın davacının sosyal ve ekonomik durumu, üzerine atılı suçun niteliği, tutuklanmasına neden olan olayın cereyan tarzı, tutuklu kaldığı süre, tutuklama tarihi ile tazminat davasının kesinleştiği tarihe kadar ele geçecek parasal değer ve benzeri hususlar da gözetilmek suretiyle hakkaniyet ölçüsünü aşmayacak bir şekilde, hak ve nasafet kurallarına uygun makul bir miktar olarak tayin ve tespiti gerekirken, hükmedilen miktarın bu ölçütlere uymayıp fazla tayini,

3-Dava dilekçesinde talep olmamasına rağmen, manevi tazminata dava tarihinden itibaren yasal faiz işletilmesine hükmedilmesi,

Kanuna aykırı olup, davacı vekili ile davalı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi gereğince hükmün isteme uygun olarak BOZULMASINA, 30.06.2014 tarihinde oybirliği ile karar verildi.