YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/322
KARAR NO : 2014/6273
KARAR TARİHİ : 13.03.2014
Tebliğname no : 12 – 2013/343283
Mahkemesi : Adana 1. Ağır Ceza Mahkemesi
Tarihi : 15.07.2013
Numarası : 2013/255 – 2013/362
Suç : Taksirle öldürme
Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Bozma üzerine yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin kusura ve ceza miktarına ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- 5237 sayılı TCK’nın 50. maddesinin sanık hakkında uygulanıp uygulanmamasına karar verilirken, sanığın kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu, suçun işlenmesindeki özellikler, nazara alınarak, dosyaya yansıyan bilgi ve kanıtlar isabetle değerlendirilip, denetime imkan verecek ve somut gerekçeler de gösterilmek suretiyle takdir hakkının kullanılmasının gerektiği, dosya içeriğine göre, meydana gelen olayda tali kusurlu olup sabıkası bulunmayan, beyanlarında olaydan dolayı üzgün olduğunu belirten dosyaya olumsuz bir davranış yansımayan sanık hakkında “suçun işlenmesindeki özellikler, sanığın pişmanlığına dair herhangi bir beyanının olmaması” şeklindeki dosya kapsamına uymayan gerekçelerle 5237 sayılı TCK’nın 50/1-a-4 maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi,
2- 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarının taksirli suçlarda uygulama olanağı bulunmadığı gözetilmeden, anılan madde ile hak yoksunluğuna hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 13/03/2014 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.
KARŞI OY :
Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkûmiyetine dair hüküm daha önce Dairemizin 28.02.2013 tarihli kararı ile TCK’nın 50/4. maddesi gereğince taksirli suçlarda koşullarının oluşması halinde Adli para cezasına çevrilebileceği nedeniyle bozulmasına karar verildiği Adli para cezasına çevrilmesi gerektiği yönünden bozmada herhangi bir gerekçe ve görüş belirtmediği,
Mahal mahkemenin bozmaya uyarak 15.07.2013 tarihli temyize konu, sanık hakkındaki 2 yıl 1 ay olan mahkumiyet hükmününün gerekçesinde “suçun işlenmesindeki özellikler, ölenin kusuruna göre daha ikinci durumda kalsa da sanığın kusur durumu ve niteliği gibi suçun işlenmesindeki özellikleri ile yargılama süresincedeki pişmanlığa dair beyanının olmadığı dikkate alındığında TCK’nın 50. maddesinin uygulanmaması gerektiği cezanın hapis cezası olarak bırakılmasının infazının caydırıcı etki göstereceği anlaşılmış” şeklindeki gerekçesi yine kısa hükümde “suçun işlenmesindeki özellikler, sanığın pişmanlığına dair herhangi bir beyanının olmaması dikkate alınarak TCK’nın 50. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına” şeklindeki gerekçeleri nazara alınarak Adli para cezasına çevrilmemesi yönündeki kanaat dosya kapsamına ve olaya uygun olduğundan,
Her ne kadar sanık hakkında TCK’nın 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarının taksirli suçlarda uygulama olanağı bulunmadığı gözetilmeden anılan madde ile hak yoksunluğuna hükmedilmiş ise de hükmün fıkrasındaki hak yoksunluğu ile ilgili (3) bendinde yer alan TCK’nın 53/1. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün hükümden çıkarılmasına, hükümdeki usul ve kanuna uygun bulunan sair hususların aynen bırakılmasına karar verilmek suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA gerekirken hükmün BOZULMASINA dair çoğunluk görüşüne muhalifiz.