Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2014/3192 E. 2014/21954 K. 05.11.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/3192
KARAR NO : 2014/21954
KARAR TARİHİ : 05.11.2014

Tebliğname no : 12 – 2013/378751
Mahkemesi : Alaşehir(Kapatılan) Sulh Ceza Mahkemesi
Tarihi : 08/10/2013
Numarası : 2013/574 – 2013/878
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Yapılan yol uygulaması sırasında 117 promil alkollü olarak araç kullandığı tespit edilen sanık hakkında; 5728 sayılı Kanunun 562. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK’nın 231. maddesindeki “hükmün açıklanmasının geri bırakılması”na ilişkin düzenleme ile TCK’nın 50 ve 51 maddesindeki düzenlemelerin uygulanıp uygulanmamasına karar verilirken, dosyaya yansıyan bilgi ve kanıtlar birlikte ve isabetle değerlendirilip, denetime olanak verecek somut gerekçeler gösterilmek suretiyle takdir hakkının kullanılması gerektiği, dosya içeriğine göre; sanığın sabıkasının olmadığı, dosyaya yansıyan herhangi bir olumsuz kişilik özelliğinin de mevcut olmadığı dikkate alındığında “sanığın kişilik özellikleri, tutum ve davranışları dikkate alınarak tekrar suç işlemeyeceğine dair kanaat oluşmadığı” gerekçesi gösterilerek “hükmün açıklanmasının geri bırakılması”na ilişkin düzenleme ile “sanığın kişiliği, sosyal durumları, suçun işlenmesindeki özellikler” şeklindeki yetersiz gerekçe ile TCK’nın 50 ve 51 maddelerinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Kabule göre de;
5237 sayılı TCK’nın 53/3 maddesi uyarınca sanığın sadece kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksun bırakılmasına karar verilirken, hak yoksunluğu süresinin koşullu salıverilme tarihine kadar olması gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 05.11.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.