Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2014/3043 E. 2014/16732 K. 07.07.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/3043
KARAR NO : 2014/16732
KARAR TARİHİ : 07.07.2014

Tebliğname no : 12 – 2013/214968
Mahkemesi : Mersin 1.Ağır Ceza Mahkemesi
Tarihi : 08/04/2013
Numarası : 2012/386 – 2013/136
Dava : 466 sayılı Kanun gereğince tazminat

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili ve davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Davalı Hazine vekilinin, 26/04/2013 havale tarihli dilekçe ile temyiz talebinden vazgeçtiğinin anlaşılması nedeniyle, davalı Hazine yönünden temyiz incelemesi yapılmamıştır.
Davacı vekilinin temyiz talebine hasren yapılan incelemede;
29/05/1957 tarih ve 4-16 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararında da belirtildiği üzere, vekalet ücreti, yargılama giderleri kapsamında olup, bu hakkın asıl davadan bağımsız olarak dava konusu yapılamayacağı ancak ait olduğu davada hüküm altına alınması gereken ve ilgili davada temyizen incelenebilecek haklardan olduğundan, ceza davasında ödenmeyen vekalet ücretinin, maddi tazminat kapsamında ayrıca dava konusu edilemeyeceğinin belirtilmiş olması nedeniyle, tazminat talebinin dayanağı olan ceza dava dosyasında, beraatine hükmedilen davacının kendisini vekil ile temsil ettirmiş olması nedeniyle, ”800” TL vekalet ücretinin maddi tazminat kapsamında hüküm altına alınması suretiyle, davacı yararına fazla maddi tazminata hükmolunması, temyiz edenin sıfatına göre bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Nesnel bir ölçüt olmamakla birlikte, hükmedilecek manevi tazminatın davacının sosyal ve ekonomik durumu, üzerine atılı suçun niteliği, tutuklanmasına neden olan olayın cereyan tarzı, tutuklu kaldığı süre ve benzeri hususlar ile tazminat davasının kesinleşeceği tarihe kadar davacının elde edeceği parasal değer dikkate alınıp, hak ve nasafet ilkelerine uygun makul bir miktar olarak tayin ve tespiti gerekirken, davacı lehine belirlenen ölçütlere uymayacak miktarda az manevi tazminata hükmolunması,
2- Gerekçeli karar başlığında; ”08/04/2013” tarihli karar duruşmasında hazır bulunan Cumhuriyet savcısının isim ve sicil bilgilerinin yazılmaması dava türünün ”466 sayılı Kanun gereğince tazminat” ibaresi yerine, ”CMK’nın 141 ve 142 maddelerine göre tazminat” olarak belirtilmesi suretiyle, 5271 sayılı Ceza Muhakemeleri Kanunu’nun 232/2-b maddesine aykırı davranılması,
İsabetsiz olup, davacı vekilinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 07.07.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.