Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2014/2828 E. 2014/16890 K. 09.07.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/2828
KARAR NO : 2014/16890
KARAR TARİHİ : 09.07.2014

Tebliğname no : 12 – 2013/199685
Mahkemesi : Ankara 9. Ağır Ceza Mahkemesi
Tarihi : 05/03/2013
Numarası : 2011/246 – 2013/68
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davacı vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, davacı vekilinin tüm, davalı vekilinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Tazminat davasının dayanağı olan Küçükçekmece 4. Asliye Ceza mahkemesinin 28.11.2008 tarih, 2008/1157 esas, 2008/1557 karar sayılı ceza dava dosyasının incelenmesinde; sanığın (davacının) Karşılıksız çek keşide etmek suçundan ayrı ayrı 35000 TL adli para cezası verildiği, hükmün temyiz edilmeksizin 22.07.2009 tarihinde kesinleştiği, infaza verildiği, ancak 31.12.2009 tarihli Küçükçekmece Cumhuriyet Başsavcılığının 5941 sayılı Kanun ile 3167 sayılı Kanun hükümlerinin yürürlükten kalktığı ve 5941 sayılı Kanun hükümlerinin sanık lehine sonuç doğuracak nitelikte olduğu belirtilerek infazın durdurulmasının talep edildiği, anılan mahkemenin 14.01.2010 tarih, 2008/1157 esas, 1557 karar sayılı ilamı ile talebin reddi ile infazın devamına karar verildiği, sanık müdafiinin talebinin de aynı mahkemece aynı esas ve karar üzerinden 03.05.2010 tarihinde rededildiği, infazın devamına karar verildiği, sözkonusu bu ek karara yönelik sanık müdafii itirazının 13.05.2010 tarihinde reddine karar verildiği, aynı şekilde bu karara karşı, Bakırköy 10. Ağır Ceza Mahkemesinin 15.06.2010 tarih, 2010/345 D.iş sayılı kararı ile vaki itirazın reddine, bilahare aynı mahkemece 28.09.2010 tarih, 2010/1202 D. İş sayılı kararı ile sonradan yürürlüğe giren 5941 sayılı Kanunla sanığın eyleminin suç olmaktan çıkarılması nedeniyle beraatine karar verildiği anlaşılmıştır.
İtirazın kabulü üzerine Küçükçekmece 4. Asliye Ceza Mahkemesinin, 26.10.2010 tarih, 2008/1157 esas, 2008/1557 karar sayılı ilamı ile hükümlü hakkındaki mahkumiyet hükmünün ortadan kaldırılmasına, 5941 sayılı Kanunun 5/3. maddesi gereğince beraatine karar verildiği, kararın 13.12.2010 tarihinde kesinleştiği, tazminat davasının 14.07.2011 tarihinde CMK’nın 142/1. maddesinde öngörülen 1 yıllık süre içinde açılmış olduğu anlaşılmakla birlikte,
Davacı (sanık) nın mahkumiyet kararın kesinleşmesi sonrası infaz aşamasında 28.04.2010-29.09.2010 tarihleri arasında hukuka aykırı şekilde cezanın infaz edidiği, infaz aşamasında yürürlüğe giren 5941 sayılı Kanunun 5. maddesi gereğince infaz etmemesi gereken cezayı infaz etmiş olması nedeniyle tazminat talep ettiğinin anlaşılması karşısında,
CMK’nın 144/1-b maddesindeki düzenlemede; kanuna uygun olarak yakalanan veya tutuklanan kişilerden, tazminata hak kazanmadığı hâlde, sonradan yürürlüğe giren ve lehte düzenlemeler getiren kanun gereği, durumları tazminat istemeye uygun hâle dönüşenlerin tazminat isteyemeyeceği yönündeki düzenleme dikkate alındığında davalı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 09.07.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.