Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2014/2739 E. 2014/25920 K. 17.12.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/2739
KARAR NO : 2014/25920
KARAR TARİHİ : 17.12.2014

Tebliğname no : 12 – 2014/4687
Mahkemesi : Iğdır 2. Asliye Ceza Mahkemesi
Tarihi : 11/09/2012
Numarası : 2009/175 – 2012/51
Suç : 2863 sayılı Kanuna aykırılık

2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanığın, meydana gelen olayda kastının bulunmadığına, bilirkişi raporunun hüküm kurmak için yeterli olmadığına, eylemin bulundurma olarak nitelendirilmesi gerektiğine ve lehine olan hükümlerin uygulanmadığına ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Hükme esas alınan ve Kars Adli Yargı İlk Derece Mahkemesi Adalet Komisyonunca oluşturulan 2012 yılı yeminli bilirkişi listesinde isimleri bulunmayan dosya kapsamında mevcut 25/02/2012 tarihli raporu düzenleyen sanat tarihçi ve arkeolog bilirkişilere, CMK’nın 64/6 maddesine aykırı olarak yemin yaptırılmaması,
Kabul ve uygulamaya göre de;
1-Suç tarihinde sanığın, aynı suçtan hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilen N.. S..’de bulunan kültür varlığı niteliğine haiz Kuran-ı Kerim’i satmak amacıyla, O.. K.., Y.. G.. ve G.. K.. ile görüştüğünün anlaşılması karşısında, eyleminin tamamlanmış olduğu gözetilmeksizin, teşebbüs aşamasında kaldığından bahisle yazılı şekilde hüküm kurulup, eksik ceza tayin edilmesi,
2-Sanığa ait dosya kapsamında mevcut Iğdır Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2005/264-2006/85 sayı, 15/03/2006 tarihli ve 06/07/2006 tarihinde kesinleşen, mülga 765 sayılı Kanun 456/4 maddesinde düzenlenen kasten yaralama suçuna ilişkin doğrudan verilen erteli 407 TL adli para cezasına dair ilamın, 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı Kanun’un 305. maddesi gereğince kesin nitelikte olduğu ve bu sebeple tekerrüre esas alınamayacağının nazara alınmaması,
3-2863 sayılı Kanun’un 23/a maddesi gereğince korunması gerekli kültür varlığı niteliğine haiz suça konu eserin, aynı Kanun’un 75. maddesi gereğince Müze Müdürlüğü’ne teslimine karar verilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince sanığın ceza miktarı itibarı ile kazanılmış hakkı saklı tutularak, isteme uygun olarak BOZULMASINA, 17/12/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.