YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/2639
KARAR NO : 2014/13648
KARAR TARİHİ : 03.06.2014
Tebliğname no : 12 – 2013/148081
Mahkemesi : İskenderun 2. Ağır Ceza Mahkemesi
Tarihi : 13/02/2013
Numarası : 2011/83 – 2013/37
Dava : Koruma Tedbirleri Nedeniyle Tazminat
Davacı vekilinin 29.05.2009 tarihli dilekçesi ile müvekkili davacının bir suç soruşturması nedeniyle tutuklu kaldığını, yapılan yargılama sonunda üzerine atılı suçtan beraatine hükmedildiğini belirterek CMK’nın 141. ve devamı maddeleri gereğince maddi ve manevi tazminat istemine ilişkin açılan davanın mahkemece kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili ve davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre; davacı vekilinin tazminat miktarına ilişkin, davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
5271 sayılı CMK’nın 142/1. maddesine göre koruma tedbirleri nedeniyle tazminat istemlerinin kararın kesinleştiğinin ilgilisine tebliğinden itibaren üç ay ve her halde kararın kesinleşme tarihini izleyen bir yıl içinde dava konusu edilebileceği, davacının tazminat talebine dayanak teşkil eden İskenderun 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 13.10.2006 tarih, 2006/230 Esas – 2006/482 Karar sayılı ceza dava dosyası incelendiğinde; beraat hükmünün 15.04.2008 tarihinde kesinleştiği ve kesinleşme şerhli beraat hükmünün davacıya tebliğ edildiğine ilişkin belgeye dosya içerisinde rastlanılmadığı, davanın ise 29.05.2009 tarihinde açıldığının anlaşılması karşısında, beraat hükmünün kesinleşme tarihini izleyen 1 yıl içinde açılmadığı gözetilerek davanın reddine karar verilmesi gerekirken, eksik inceleme ile yazılı şekilde kısmen kabulüne karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin eksik incelemeye ilişkin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebeple 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme sonuç itibariyle uygun olarak BOZULMASINA, 03.06.2014 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.