Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2014/2501 E. 2014/25204 K. 10.12.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/2501
KARAR NO : 2014/25204
KARAR TARİHİ : 10.12.2014

Tebliğname no : 7 – 2012/58803
Mahkemesi : Didim (Yenihisar) 2. Asliye Ceza Mahkemesi
Tarihi : 08/12/2011
Numarası : 2011/212 – 2011/597
Suç : 2863 sayılı Kanuna aykırılık

2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
TCK’nın 50. ve 51. maddelerinin her ikisinin de kişiselleştirme kurumu olması ve birbirlerine karşı önceliklerinin bulunmaması karşısında, tayin edilen hapis cezası ertelenen sanık hakkında, TCK’nın 50. maddesinde düzenlenen seçenek yaptırım ve tedbirlerin uygulanıp uygulanmaması konusunda, olumlu veya olumsuz bir değerlendirme yapılmamasında herhangi bir isabetsizlik görülmemiş; tebliğnamede bu konuda bozma öneren düşünceye iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın, sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Suç tarihinde, Ankara ilinde ikamet eden sanığın, kargo vasıtasıyla, Didim ilçesinde ikamet İ.. K.. isim şahsa tarihi eser gönderdiğinin öğrenilmesi üzerine, sanık tarafından gönderilen kutuya, kargo şirketinin şubesinde, Didim Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından el konulmasına karar verildiği, kutu açılıp kontrol edildiğinde, dosya kapsamında mevcut 18/04/2011 tarihli tarafsız arkeolog bilirkişi heyeti tarafından düzenlenen rapordan anlaşılacağı üzere, 2863 sayılı Kanun kapsamında kültür varlığı niteliğine haiz bir obje bulunduğu, sanığın dosya kapsamında aksine delil bulunmayan savunması incelendiğinde, İ.. K.. isimli şahsı tanıdığını, Didim’de bu şahsın kendisine suça konu objeyi verdiğini, altın olup olmadığını öğrenmesini istediğini, bunun üzerine bu objeyi alıp Ankara’ya götürdüğünü, iki ay kadar kendisinde durduğunu, daha sonra İ.. K..’nun objeyi geri istediğini ve bunun üzerine kargo vasıtasıyla İ.. K..’ya parçayı gönderdiğini beyan ettiği, bu kapsamda sanığın eyleminin 2863 sayılı Kanun’un 70/1. maddesinde düzenlenen “kültür varlıklarını bulundurma” suçunu oluşturduğu gözetilmeksizin, hatalı değerlendirme ile “bildirim yükümlülüğünü ihlal etmek” suçundan mahkumiyetine dair yazılı şekilde hüküm tesisi,
Kabul ve uygulamaya göre de;
Taşınır kültür varlığı niteliğini haiz bulunduğu belirlenen eserlerin 2863 sayılı Kanun’un 75. maddesi uyarınca Müze Müdürlüğü’ne teslimine karar verilmesi ile yetinilmesi gerekirken, ayrıca TCK’nın 54. maddesi gereğince müsaderesine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince, hükmün isteme uygun olarak, sanığın ceza miktarı itibariyle kazanılmış hakkı saklı tutularak BOZULMASINA, 10/12/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.