Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2014/2469 E. 2014/25253 K. 10.12.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/2469
KARAR NO : 2014/25253
KARAR TARİHİ : 10.12.2014

Tebliğname No : 12 – 2013/363096
Mahkemesi : Malatya 1. Asliye Ceza Mahkemesi
Tarihi : 28.02.2013
Numarası : 2012/768-2013/185
Suç : Taksirle öldürme

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkûmiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin, sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK’nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan “failin güttüğü amaç ve saik” gerekçelerine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
2-TCK’nın 50. maddesinin sanık hakkında uygulanıp uygulanmamasına karar verilirken, sanığın kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu, suçun işlenmesindeki özellikler nazara alınarak, dosyaya yansıyan bilgi ve kanıtlar isabetle değerlendirilip, denetime olanak verecek ve somut gerekçeler de gösterilmek suretiyle takdir hakkının kullanılmasının gerektiği, TCK’nın 50/4. maddesinde, bilinçli taksir hali hariç olmak üzere taksirli suçlarda hükmolunan hapis cezası uzun süreli de olsa, diğer koşulların varlığı halinde 50/1-a maddesi gereğince adli para cezasına çevrilebileceğinin belirtildiği, sanık müdafiinin 28.02.2013 tarihli son duruşmada öncelikle beraate aksi halde seçenek yaptırımların uygulanmasına karar verilmesini talep etmesine rağmen, hükümde bu hususta olumlu ya da olumsuz bir karar verilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince, hükmün isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 10.12.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.