Yargıtay Kararı 12. Ceza Dairesi 2014/2410 E. 2014/13651 K. 03.06.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/2410
KARAR NO : 2014/13651
KARAR TARİHİ : 03.06.2014

Tebliğname no : 12 – 2013/93727

Mahkemesi : Zile Ağır Ceza Mahkemesi

Tarihi : 30/01/2013

Numarası : 2012/52 – 2013/17

Dava : Koruma Tedbirleri Nedeniyle Tazminat

Davacının 13.03.2012 tarihli dilekçesi ile bir suç soruşturması nedeniyle tutuklu kaldığını, yapılan yargılama sonunda üzerine atılı suçtan beraatine hükmedildiğini belirterek CMK’nın 141. ve devamı maddeleri gereğince maddi ve manevi tazminat istemine ilişkin açılan davanın mahkemece kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;

Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre; davalı vekilinin tazminat miktarına ilişkin temyiz itirazının reddine, ancak;

5271 sayılı CMK’nın 142/1. maddesine göre koruma tedbirleri nedeniyle tazminat istemlerinin kararın kesinleştiğinin ilgilisine tebliğinden itibaren üç ay ve her halde kararın kesinleşme tarihini izleyen bir yıl içinde dava konusu edilebileceği, davacının tazminat talebine dayanak teşkil eden Tokat Ağır Ceza Mahkemesinin 01.03.2011 tarih, 2010/87 Esas – 2011/57 Karar sayılı ceza dava dosyası incelendiğinde; beraat hükmünün 09.03.2011 tarihinde kesinleştiği ve kesinleşme şerhli beraat hükmünün davacıya tebliğ edildiğine ilişkin belgeye dosya içerisinde rastlanılmamış ise de beraat hükmünün kesinleşme tarihini izleyen 1 yıl içinde açılması gereken davanın, bu süre geçtikten sonra 13.03.2012 tarihinde açıldığının anlaşılması karşısında, davanın reddine karar verilmesi gerekirken, eksik inceleme ile yazılı şekilde kısmen kabulüne karar verilmesi,

Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebeple 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 03.06.2014 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.