YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/23516
KARAR NO : 2015/3378
KARAR TARİHİ : 24.02.2015
Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Dairemizce verilen 11.11.2014 gün ve 2014/12567 esas, 2014/22458 sayılı karara Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca, sanık …. hakkında, taksirle yaralama ve hayvanın tehlike yaratabilecek şekilde serbest bırakılması suçlarından yapılan yargılama neticesinde, sanığın 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 89/1, 177/1, 62/1 (iki kez) ve 52/2 (iki kez) maddeleri gereğince 1.500.00 Türk lirası ve 500 Türk lirası adli para cezaları ile cezalandırılmasına karar verilen olayda, sanığın sahibi olduğu ve başı boş bıraktığı büyükbaş hayvanın yolda seyreden araç içerisinde yolcu olarak bulunan müştekiyi yaralaması şeklindeki eyleminin sadece taksirle yaralama suçunu oluşturduğu, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 44. maddesi gereğince sanığın ayrıca hayvanın tehlike yaratabilecek şekilde serbest bırakılması suçundan cezalandırılmayacağı gözetilmeden hayvanın tehlike yaratabilecek şekilde serbest bırakılması suçundan da mahkumiyet hükmü kurulması suretiyle sanık hakkında fazla ceza tayin edilmesi nedeninden dolayı yerel mahkeme kararının hukuka aykırı olduğu, bu nedenle Özel Dairece, kanun yararına bozma isteminin kabulüne karar verilmesinin yerinde olup, buradaki bozma nedeni, mahkumiyet hükmünde, davanın esasını çözen, hükümlünün cezasının kaldırılmasını gerektiren bir bozma nedeni olduğundan, yeniden yargılama yasağı nedeniyle belirlenen hukuka aykırılığın bizzat Özel Dairece, sanık hakkında hayvanın tehlike yaratabilecek şekilde serbest bırakılması suçundan açılan davada, taksirle yaralama suçundan mahkumiyet hükmü kurulduğundan bahisle ceza verilmesine yer olmadığına, hükmolunan adli para cezasının kaldırılmasına karar verilmek suretiyle giderilmesi yerine yazılı şekilde kararın bozulmasına ve müteakip işlemlerin mahallinde yapılmasına karar verilmesinin isabetli olmadığı gerekçesiyle itiraz edilmekle, 5271 sayılı CMK’nın 308. maddesine 02.07.2012 gün ve 6352 sayılı Kanunun 99. maddesine eklenen 3. fıkra uyarınca itiraz konusu değerlendirildi;
İncelenen dosyada, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 177. maddesinde tanımlanan suçun tehlike suçu olduğu, bu suçun oluşması için hayvanın başıboş bırakılmasının yeterli olduğu, bir zarar meydana gelmesi durumunda ise, eylemin vasıf değiştireceği ve sanığın en ağır cezayı gerektiren suçtan sorumlu olacağı, somut olayda; sanığın sahibi olduğu ve başıboş bıraktığı büyükbaş hayvanların şikayetçiyi yaralamış olması nedeniyle zararın gerçekleştiği ve eylemin taksirle yaralama suçunu oluşturduğu, zarar suçu olan taksirle yaralama suçundan sanığın cezalandırılmasına karar verildiği hallerde, ayrıca tehlike suçu olan hayvanın tehlike yaratabilecek şekilde serbest bırakılması suçundan cezalandırılma imkanı bulunmadığı gözetilmeyerek, sanık hakkında her iki suçtan da mahkumiyet hükmü kurulması kanuna aykırı olmakla, hükmün Dairemizce CMK’nın 309. maddesi uyarınca bozularak müteakip işlemlerin mahallinde yapılmasına karar verildiği görülmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1- Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı itirazının KABULÜNE,
2- 11.11.2014 gün ve 2014/12657 esas, 2014/22458 sayılı BOZMA kararının KALDIRILMASINA,
3-Kanun yararına bozma istemine atfen düzenlenen ihbarnamedeki düşünce yerinde bulunduğundan … Sulh Ceza Mahkemesinin 20.02.2014 tarihli ve 2014/2- 2014/23 Esas-Karar sayılı kararının CMK’nın 309. maddesi uyarınca BOZULMASINA, bozma nedenine göre uygulama yapılarak, hükümdeki TCK’nın 177/1. madde gereğince sanığın mahkumiyetine ilişkin “9, 10, 11, 12, 13, 14, 15”. bentlerin hüküm fıkrasından çıkartılıp yerine “Sanık hakkında hayvanın tehlike yaratabilecek şekilde serbest bırakılması suçundan hüküm kurulmasına yer olmadığına” bendi eklenip hükmün diğer kısımlarının aynen bırakılmasına, infazın buna göre yapılmasına, dosyanın gereği için Yargıtay C.Başsavcılığına TEVDİİNE, 24.02.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.