YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/23392
KARAR NO : 2015/16727
KARAR TARİHİ : 04.11.2015
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın yönetimindeki araçta yolcu olarak bulunan bir kişinin öldüğü ve iki kişinin yaralandığı trafik kazası ile ile ilgili olarak tamamlanan adli soruşturma sonunda sanık hakkında düzenlenen 06.11.2013 tarihli iddianamedeki anlatım ve uygulanması istenen sevk maddeleri, basit tıbbi müdahaleyle giderilebilecek şekilde yaralanan iki mağdur yönünden şikayet yokluğu nedeniyle ek kovuşturmaya yer olmadığına dair karar verilmesi, gerekçeli karardaki açıklamalar ve hüküm fıkrasında yer verilen “…üzerine atılı taksirle bir kişinin ölümüne neden olma suçu usulen sabit sayılmakla” ibareleri birlikte nazara alındığında, yerel mahkemece, sanığın taksirle bir kişinin ölümüne neden olma suçunu işlediğinin kabul edildiği, hukuki nitelendirmede yanılgıya düşülmediği, sadece sanık hakkında temel ceza tayin edilirken uygulanan kanun maddesinin yanlış gösterildiği anlaşıldığından, tebliğnamedeki, yaralananların şikayetçi olmamalarına rağmen sanığın TCK’nın 85/2. maddesindeki taksirle öldürme suçunu işlediği kabul edilerek, suç vasfında yanılgıya düşüldüğü ve bu uygulamaya göre de bir üst mahkemeye görevsizlik kararı verilmesi gerektiğinin düşünülmediği gerekçesiyle hükmün bozulmasını öneren görüşe iştirak edilmemiştir.
Sevk ve idare ettiği otomobilin direksiyon hakimiyetini kaybederek, yol dışı kalıp, takla atan araçta yolcu olarak bulunan arkadaşının ölümüne neden olan ve kazadan yaklaşık bir saat sonra yapılan ölçüme göre güvenli sürüş yeteneğini ortadan kaldıracak şekilde 89 promil alkollü araç kullandığı tespit edilen sanığın eyleminde bilinçli taksirin koşullarının oluştuğuna dair yerel mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin eksik incelemeye dayalı olarak karar verildiğine, kusur durumuna, bilinçli taksir hükmünün uygulanmasına ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Taksirle bir kişinin ölümüne neden olduğu kabul edilen sanık hakkında temel ceza tayin edilirken, uygulanan kanun maddesinin, “TCK’nın 85/1. maddesi” yerine, “TCK’nın 85/2. maddesi” şeklinde yanlış gösterilmesi suretiyle CMK’nın 232/6. maddesine aykırı hareket edilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılama gerektirmeyen bu hususta aynı Kanun’un 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hükmün ilk paragrafındaki, “85/2.” ibaresinin, “85/1.” şeklinde değiştirilmesi suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 04.11.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.