YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/23333
KARAR NO : 2015/16725
KARAR TARİHİ : 04.11.2015

Mahkemesi : Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin eksik incelemeye dayalı olarak karar verildiğine, kusur durumuna, katılanlar vekilinin kusur durumuna, ceza miktarına ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Bilinçli taksirin koşullarının bulunmadığı somut olayda, sanık 09.04.2013 tarihli duruşmada, sanık müdafii 04.02.2014 havaleli dilekçesinde ve aynı tarihli duruşmada, mahkumiyet kararı verilmesi halinde, lehe olan yasa hükümlerinin uygulanmasını talep ettikleri halde, hükmedilen uzun süreli hapis cezasının TCK’nın 50/4. maddesi atfıyla aynı Kanun’un 50/1-a maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesi talebini de kapsayan bu istek hakkında bir karar verilmemesi,
Kabul ve uygulamaya göre de:
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından TCK’nın 61/1. maddesinin (f) bendinde yer alan “failin kasta dayalı kusurunun ağırlığı” ve (g) bendinde yer alan “failin güttüğü amaç ve saiki” gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin ve katılanlar vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 04.11.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.