YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/2232
KARAR NO : 2014/13556
KARAR TARİHİ : 03.06.2014
Tebliğname No : 12 – 2013/95490
Mahkemesi : Van 1. Ağır Ceza Mahkemesi
Tarihi : 11.01.2013
Numarası : 2012/280-2013/17
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Davacının tazminat talebinin reddine ilişkin hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, davacı vekilinin yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Tazminat istemine dayanak olan Erciş Ağır Ceza Mahkemesinin 2010/51 Esas – 2010/309 Karar sayılı ceza dava dosyası kapsamında, davacının kasten öldürme ve kasten yaralama suçlarından yakalanarak tutuklandığı, hakkında 11.02.2010 tarihli iddianame ile TCK’nın 81/1, 29, 86/1-2. maddeleri gereğince kasten öldürme ve kasten yaralama suçlarından kamu davası açıldığı, yapılan yargılama sonunda davacının kasten öldürme suçu nedeniyle beraatine hükmedildiği, kasten yaralama eylemleri hakkında düşme ve CMK’nın 231. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verildiği, davacı yönünden tazminat davasına dayanak teşkil eden ceza dava dosyasında yapılan yargılama sonucu verilip kesinleşen beraat kararı ile birlikte, beraatle sonuçlanmış suça ilişkin olarak yapılmış olan tutuklamanın haksız hale geldiğinin ve CMK’nın 100/4. maddesi uyarınca tutuklama yasağı bulunan kasten yaralama suçlarından tutuklandığının anlaşılması nedeniyle koruma tedbirleri nedeniyle tazminat verilmesine ilişkin 5271 sayılı CMK’nın 141/1-a ve devamı maddelerinde belirtilen şartların davacı yönünden gerçekleştiği gözetilip, uğranıldığı iddia olunan maddi ve manevi zararla ilgili makul bir tazminata hükmedilmesi yerine yazılı gerekçe ile davanın reddine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, davacı vekilinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebepten 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince, isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 03.06.2014 tarihinde oybirliği ile karar verildi.