YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/21970
KARAR NO : 2015/13787
KARAR TARİHİ : 18.09.2015
Tebliğname No : 12 – 2014/293804
Mahkemesi : Çorlu 3. Asliye Ceza Mahkemesi
Tarihi : 03/06/2014
Numarası : 2013/387-2014/344
Suç : Taksirle yaralama
Taksirle yaralama suçundan suça sürüklenen çocuğun mahkûmiyetine ilişkin hüküm, suça sürüklenen çocuk müdafii ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, suça sürüklenen çocuk müdafiinin çocuğun kusur durumuna ve katılan vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Suça sürüklenen çocuğun, sürücü belgesi de olmadığı halde sevk ve idaresindeki otomobille, meskun mahalde, iki yönlü yolda gündüz vakti seyir halinde iken şerit ihlali yaparak karşı yönden gelen katılan K.. Ü..’ın yönetimindeki aracın ön kısmına aracının sağ ön kısmı ile çarpması şeklinde meydana gelen kazada …. ve aracında bulunan iki katılanın basit tıbbi müdahale ile iyileşebilecek nitelikte hafif şekilde yaralanmalarına sebebiyet vermesi şeklinde gelişen olayda, suça sürüklenen çocuğun sürücü belgesiz ve asli kusurlu olduğu, kazada dört kişinin yaralandığı anlaşılmakla, iki sınır arasında temel ceza belirlenirken suçun işleniş biçimi, meydana gelen netice, failin taksire dayalı kusurunun yoğunluğu, maddede öngörülen cezanın üst sınırı nazara alınmak suretiyle, adalet ve hakkaniyet kurallarına uygun şekilde asgari hadden uzaklaşmak suretiyle ceza tayini gerektiği gözetilmeksizin, suça sürüklenen çocuk hakkında alt sınırdan ceza tayin edilmesi,
2-Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK’nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan “failin güttüğü amaç ve saik” gerekçelerine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, suça sürüklenen çocuk müdafiinin ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 18.09.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.