YARGITAY KARARI
DAİRE : 12. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/21950
KARAR NO : 2015/13693
KARAR TARİHİ : 17.09.2015
Tebliğname No : 12 – 2014/317002
Mahkemesi : Adana 8. Asliye Ceza Mahkemesi
Tarihi : 12/05/2014
Numarası : 2013/527 – 2014/442
Suç : Taksirle yaralama
Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
13.12.2012 günü saat 19:30 sıralarında sanık sürücü C.. A..’ın yönetimindeki tır ve bu tıra bağlı yarı römork ile yerleşim yeri dışında, 7 metre genişliğinde, orta refüj ile bölünmüş, kuru, düz, eğimsiz, asfalt kaplama yolda, Adana istikametinden Ceyhan istikametine seyir ettiği sırada, 32. km’ye geldiğinde “U” dönüşünün yasak olduğunun trafik işaret levhaları ile belirlendiği Arıtma tesislerine giriş çıkış yapan araçlar için ayrılmış refüj boşluğundan dönüşünü geniş kavisle alarak geldiği istikamete geri dönüş yaptığı sırada; yine aynı istikametten kendisinin arkasından gelip, yolun sol şeridini takiben Ceyhan istikametine seyir eden katılan A.. A.. yönetimindeki kamyonetin ön kısımları ile römorkun sol arka kısımlarının çarpışması ile meydana gelen kazada bilinçli taksir koşullarının oluştuğu gözetilmeden sanık hakkında TCK’nın 22/3 maddesi uygulanmayarak eksik ceza tayini, temyiz edenin sıfatına göre bozma sebebi yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın ceza miktarına ve sürücü belgesinin geri alınmasına ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında tayin edilen 10 ay hapis cezasının TCK’nın 50/1-a maddesi uyarınca adli para cezasına çevrilmesine karar verildiği belirtilmeksizin, doğrudan aynı kanunun 52/2. maddesi uyarınca uygulama yapılması,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasının 5. bendinin başına “TCK’nın 50/1-a maddesi” ibaresinin yazılması suretiyle, eleştiri dışında sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 17/09/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.